Dames 1
Door: Willemien, Gerrie, Petra
Blijf op de hoogte en volg petra
13 Februari 2012 | Oeganda, Entebbe
Dames 1:
Petra:
vertrokken vanuit Veldhoven met het busje van de PWA. Ons mam hebben we er letterlijk in moeten duwen, en dat was niet omdat ze niet mee wilde maar omdat de opstap te hoog was. Dit voor alle duidelijkheid!, maar goed...gepakt en gezakt op naar Brussel airport.
Ging allemaal voorspoedig. Een baliemedewerker uit Belgié met humor:
Ik had uitgezocht dat een visum voor Uganda 50 dollar kostte, maar ik verstond dat hij zei dat het 30 was, dus ik vroeg het nog een keer: u zei 30? Nee, nee 50 : u bent Nederlander zeker?
Een voorspoedige reis gehad en heel veel geluk want vanuit Cairo hadden we allemaal een eigen bank zodat we wat hebben kunnen slapen. Ging prima. Even alleen geld gepind en een nieuwe Ugandese simkaart gehaald, heerlijk om weer hier te zijn, eerste emo-moment.
Willemien:
Yes, we zijn in Uganda!!! Zon, een heerlijk briesje en een tal aan prachtige vogels is zomaar een eerste indruk.
Na vertrokken te zijn uit een ijskoud Nederland en evenzo koud België is dit bijna niet te bevatten. Maar het is echt en ik droom niet. Dat voel ik aan mijn 1ste bijna blaren die ik vandaag (zondag 12 februari ) heb opgedaan na een wandeling in de buurt van Airport Guesthouse waar we op dit moment logeren. Na een eenvoudige maar heerlijke lunch in een vrij nieuw Italiaans restaurant zijn we achterop een Boda boda (brommertaxi) gestapt en over enorme hobbelige weg weer terug naar ons stekje gesnord. Kort en krachtig samengevat maar met een hele berg indrukken die maar amper te omschrijven zijn. En dit is nog maar het begin……
Gerrie
Ja wat een geweldige ervaring
Vanmorgen spraken we Nederlanders die alleen maar aan het mopperen waren, de wc van de buren maakt lawaai, ik hoor een kind huilen,het hotel is vies en er is van alles kapot. Nou wij vinden niet erg en vinden ook dat dit in dit land een beetje hoort. Vanmorgen onder een douche gestaan die niet zo warm wordt als die we gewend zijn maar ook dat is iets wat hier hoort. De mensen die we ontmoet hebben zijn erg vriendelijk en je ziet ook overal kinderen spelen –soms zie je ze niet omdat ze in de schaduw zijn en dan dezelfde kleur hebben. Overal zie je huizen die stuk zijn maar ja ze hebben een dak boven hun hoofd en dat is wat telt. En het is vooral erg warm.
--------
De volgende dag zijn we, na een nacht met wat trubbels (telefoon van Gerrie ging onverwachts af en we werden gewekt door de tune van James Bond?) daarna arriveerde een groep Nederlanders nogal luidruchtig van het vliegtuig, Deze groep vond het ook nodig om voor onze deur vanmorgen om 6.30 uur te gaan kletsen, dat is nog niet zo erg ware het niet dat de meeste Limburgers waren!! Sorry collega’s, maar ik word toch liever wakker van de vogelgeluidjes. Fijn ontbijtje genomen en dan te voet weer op route.
Even een echte Ugandese anekdote:
eind van de ochtend zitten we op een terrasje bij het taxipark van Entebbe en bestellen 2 koffie en 1 thee, helaas de koffie en thee zijn op?! want het is bijna lunch time en kan dus niet meer. In Nederland is dit onmogelijk dat men geen thee of koffie kan bestellen om 11.30 uur in de ochtend. Welkom op onze “we ontdekken het echte Uganda” reis.
Voor verdere ontdekkingen geef ik even het woord aan mijn reisgenoten:
Gerrie:
over hobbel bobbel weg te voet naar een voorstadje van Entebbe
En ja hoor ik wil spontaal gaan zingen : op vakantie………………
Dus even in een winkel gewacht tot de regen wat minder werd. Verder met shoppen en ook maar meteen wat paraplu’s gekocht voor 2 euro per stuk.
We wilde in de 1ste winkel al meteen van alles kopen maar Petra zei tegen de dame in de winkel dat we terug kwamenen deze was hoogst verbaast dat we dat ook deden. We kregen meteen op alles korting –ja ja maar goed toch leuk. Ik moet me echt beheersen om niet van alles te kopen . veel dingen kosten hier erg weinig en de verleiding is dan groot.
Willemien:
Ja, we hadden dan wel regen maar het was zeker niet koud! En het lijkt de mensen hier ook niet te deren, ze blijven vriendelijk lachen.
Het was ook weer een nieuwe beleving om met de matatu (een klein busje waar veel mensen in kunnen:)) naar Entebbe te rijden. Er wordt onderweg flink getoeterd om aandacht te trekken om nog meer passagiers in te laden.
Als je in de ‘stad’ van Entebbe loopt moet je blijven kijken waar je loopt want je kan elk moment je enkels breken. Is het niet over een grote steen die er ligt dan is het wel een enorm gat in de stoep. Maar dat geld eigenlijk overal wel.
We hebben als lunch iets nieuws geproefd: samosa, een vegetarische snack. Dat smaakte naar meer dus nog maar een keer bestellen!
Opnieuw in de matatu en het laatste stukje, alweer in een beginnend zonnetje, te voet naar het guesthouse. We genieten voortdurend en gids Petra weet Gerrie en mij ontzettend veel te vertellen over Uganda. De bijgevoegde foto’s zullen maar een fractie zijn wat je hier beleefd, ruikt en proeft. Heel bijzonder allemaal.
Morgen vertrekken we naar Bluesky en we zijn heel benieuwd, jullie horen het wel weer.
Petra:
vertrokken vanuit Veldhoven met het busje van de PWA. Ons mam hebben we er letterlijk in moeten duwen, en dat was niet omdat ze niet mee wilde maar omdat de opstap te hoog was. Dit voor alle duidelijkheid!, maar goed...gepakt en gezakt op naar Brussel airport.
Ging allemaal voorspoedig. Een baliemedewerker uit Belgié met humor:
Ik had uitgezocht dat een visum voor Uganda 50 dollar kostte, maar ik verstond dat hij zei dat het 30 was, dus ik vroeg het nog een keer: u zei 30? Nee, nee 50 : u bent Nederlander zeker?
Een voorspoedige reis gehad en heel veel geluk want vanuit Cairo hadden we allemaal een eigen bank zodat we wat hebben kunnen slapen. Ging prima. Even alleen geld gepind en een nieuwe Ugandese simkaart gehaald, heerlijk om weer hier te zijn, eerste emo-moment.
Willemien:
Yes, we zijn in Uganda!!! Zon, een heerlijk briesje en een tal aan prachtige vogels is zomaar een eerste indruk.
Na vertrokken te zijn uit een ijskoud Nederland en evenzo koud België is dit bijna niet te bevatten. Maar het is echt en ik droom niet. Dat voel ik aan mijn 1ste bijna blaren die ik vandaag (zondag 12 februari ) heb opgedaan na een wandeling in de buurt van Airport Guesthouse waar we op dit moment logeren. Na een eenvoudige maar heerlijke lunch in een vrij nieuw Italiaans restaurant zijn we achterop een Boda boda (brommertaxi) gestapt en over enorme hobbelige weg weer terug naar ons stekje gesnord. Kort en krachtig samengevat maar met een hele berg indrukken die maar amper te omschrijven zijn. En dit is nog maar het begin……
Gerrie
Ja wat een geweldige ervaring
Vanmorgen spraken we Nederlanders die alleen maar aan het mopperen waren, de wc van de buren maakt lawaai, ik hoor een kind huilen,het hotel is vies en er is van alles kapot. Nou wij vinden niet erg en vinden ook dat dit in dit land een beetje hoort. Vanmorgen onder een douche gestaan die niet zo warm wordt als die we gewend zijn maar ook dat is iets wat hier hoort. De mensen die we ontmoet hebben zijn erg vriendelijk en je ziet ook overal kinderen spelen –soms zie je ze niet omdat ze in de schaduw zijn en dan dezelfde kleur hebben. Overal zie je huizen die stuk zijn maar ja ze hebben een dak boven hun hoofd en dat is wat telt. En het is vooral erg warm.
--------
De volgende dag zijn we, na een nacht met wat trubbels (telefoon van Gerrie ging onverwachts af en we werden gewekt door de tune van James Bond?) daarna arriveerde een groep Nederlanders nogal luidruchtig van het vliegtuig, Deze groep vond het ook nodig om voor onze deur vanmorgen om 6.30 uur te gaan kletsen, dat is nog niet zo erg ware het niet dat de meeste Limburgers waren!! Sorry collega’s, maar ik word toch liever wakker van de vogelgeluidjes. Fijn ontbijtje genomen en dan te voet weer op route.
Even een echte Ugandese anekdote:
eind van de ochtend zitten we op een terrasje bij het taxipark van Entebbe en bestellen 2 koffie en 1 thee, helaas de koffie en thee zijn op?! want het is bijna lunch time en kan dus niet meer. In Nederland is dit onmogelijk dat men geen thee of koffie kan bestellen om 11.30 uur in de ochtend. Welkom op onze “we ontdekken het echte Uganda” reis.
Voor verdere ontdekkingen geef ik even het woord aan mijn reisgenoten:
Gerrie:
over hobbel bobbel weg te voet naar een voorstadje van Entebbe
En ja hoor ik wil spontaal gaan zingen : op vakantie………………
Dus even in een winkel gewacht tot de regen wat minder werd. Verder met shoppen en ook maar meteen wat paraplu’s gekocht voor 2 euro per stuk.
We wilde in de 1ste winkel al meteen van alles kopen maar Petra zei tegen de dame in de winkel dat we terug kwamenen deze was hoogst verbaast dat we dat ook deden. We kregen meteen op alles korting –ja ja maar goed toch leuk. Ik moet me echt beheersen om niet van alles te kopen . veel dingen kosten hier erg weinig en de verleiding is dan groot.
Willemien:
Ja, we hadden dan wel regen maar het was zeker niet koud! En het lijkt de mensen hier ook niet te deren, ze blijven vriendelijk lachen.
Het was ook weer een nieuwe beleving om met de matatu (een klein busje waar veel mensen in kunnen:)) naar Entebbe te rijden. Er wordt onderweg flink getoeterd om aandacht te trekken om nog meer passagiers in te laden.
Als je in de ‘stad’ van Entebbe loopt moet je blijven kijken waar je loopt want je kan elk moment je enkels breken. Is het niet over een grote steen die er ligt dan is het wel een enorm gat in de stoep. Maar dat geld eigenlijk overal wel.
We hebben als lunch iets nieuws geproefd: samosa, een vegetarische snack. Dat smaakte naar meer dus nog maar een keer bestellen!
Opnieuw in de matatu en het laatste stukje, alweer in een beginnend zonnetje, te voet naar het guesthouse. We genieten voortdurend en gids Petra weet Gerrie en mij ontzettend veel te vertellen over Uganda. De bijgevoegde foto’s zullen maar een fractie zijn wat je hier beleefd, ruikt en proeft. Heel bijzonder allemaal.
Morgen vertrekken we naar Bluesky en we zijn heel benieuwd, jullie horen het wel weer.
-
13 Februari 2012 - 17:53
Doortje:
Ach wat geweldig allemaal! Leuk om te lezen en prachtige foto's. Heerlijk he, die samosa's? Willemien, nieuwe inspiratie voor je eigen praktijk?
Is de warmte wel een beetje te hebben met die regen?
Heel goede reis verder en nog veel mooie ervaringen. We volgen jullie op de voet. -
13 Februari 2012 - 18:10
Ria.Stöver:
Geweldig jullie reisverslag . En zo mooi hoe jullie alles vertellen.Geniet er van. Groetjes Ria........... -
13 Februari 2012 - 18:42
Annelieke:
De foto 's zijn indrukwekkend en mooi,en waar smaken die samosas naar eigenlijk?
Super om de verhalen te lezen van jullie. -
13 Februari 2012 - 18:56
Nicole:
op die foto met die kapsalon ziet mijn kapsalon er toch nog mooier uit, hahah!
leuk om te lezen hoe jullie jullie eerste dag al ervaren hebben!
xx -
13 Februari 2012 - 19:09
Simone W:
Een hele hele hele mooie en nuttige reis toegewenst! De eerste indrukken zijn veelbelovend. Geniet ervan! Wij lezen en kijken mee.
Groeten, Simone, Wilbert, Job en Pepijn -
13 Februari 2012 - 20:43
Perry:
Wat fijn om al zo snel een uitgebreide eerste indruk te lezen! Succes met alles en geniet! -
13 Februari 2012 - 20:59
Kristel:
Leuk leuk leuk om te lezen! Ik ben nu al benieuwd naar het volgende reisverslag.
Ik zie wel dat jullie het daar heel leuk gaan hebben.
Ik ben wel jaloers dat het daar zo lekker warm is, in Nederland wordt het gelukkig ook weer ietstjes warmer komende week!
Have fun!
Liefs Kristel
-
13 Februari 2012 - 21:48
Roy En Miranda:
Hallo,
Wat een geweldig begin!!! Ik ben alweer met plezier aan het wachten op het volgende verslag!!!
Geniet!!!
Liefs -
14 Februari 2012 - 12:20
Kriek:
Hallo Peet en andere meisjes. Het ziet er fantastisch uit. Bofferds. Leuke verslagen, ik ben blij dat jullie alle drie zo genieten. Veel plezier! -
14 Februari 2012 - 14:11
Corien:
O wat leuk om van jullie te horen.....Petra voor ik er erg in had was je al weg.....ik had je nog een hele fijne reis willen wensen......Desalniettemin lees ik dat jullie een goede reis hebben gehad en al volop Afrika aan het ontdekken zijn. Het is overweldigend hè? Ik kijk nu alweer uit naar jullie volgende berichtjes. Veel plezier in Bluesky!
Groet, Corien -
14 Februari 2012 - 15:05
Sjannie Van De Poel:
Hallo dames, wat een gezellig verhaal en dito foto's. Heerlijk relaxed en zo 'aan andere kant van de wereld'. Geweldig! Leuk dat we zo mee kunnen genieten van jullie schitterende reiservaringen. Nog heel veel plezier daarginds. -
14 Februari 2012 - 18:05
Paméla:
Hallo dames, fijn om te lezen dat jullie een goede reis hebben gehad.
Door alle drukte op het werk en mijn eigen vrijwilligerswerk heb ik er geen erg in gehad dat jullie afgelopen weekend al vertrokken zijn. Leuk om de reisverslagen te lezen, ik volg ze op de voet.
Heel veel plezier en mooie momenten toegewenst vanuit een koud en nat Nederland.
Groetjes uit de Van Nuenenstraat 99......... -
15 Februari 2012 - 11:48
Tante Diny:
Ik heb genoten van reisverslag 1.Maar van de foto"s nog het meest !Ik pik er twee uit.De markt:Je zou denken,wat een overdaad en wat een onbekende soorten .Jullie hebben met plezier rond geslenterd,dat zou ik tenminste gedaan hebben..De steigers bij de nieuwbouw zagen er minder aantrekkelijk. uit .Zou ik nooit op durven klimmen,Hoeft ook niet,want ik woon daar niet en ik ben geen bouwvakker !Tot de volgende keer. -
20 Februari 2012 - 12:18
Maarianne Smets:
Wat fijn jullie te zien in Uganda, en dat jullie niet mopperen en het land nemen zoals het is. Je kunt Nederlandse ´toestanden´ niet projecteren op een land dat je bezoekt. En de regen, nou voor de Ugandese bevolking een welkome nattigheid op de stoffige wegen, is heel normaal, zou ik zeggen. -
20 Februari 2012 - 22:22
Irma:
Hallo dames.
Jaloers, jaloers, jaloers......!!! Gerrie en Willemien,
wat vind ik het fijn dat jullie het zelfde ervaren als Rob en ik.
Blijf genieten, maak veel foto's en mooie verslagen.
Petra ook heel veel plezier met het bekijken van je goede projecten.
Groetjes Irma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
