Dames 4
Door: Willemien, Gerrie, Petra
Blijf op de hoogte en volg petra
21 Februari 2012 | Oeganda, Kampala
Na weer een hele warme nacht vertrokken we zaterdagmorgen vol goede moed naar Jinja. Een geweldig stadje aan de oorsprong van de Nijl. Daar gaan we Suzan bezoeken die samen met haar man Zenon een weeshuis heeft.
Net gepind, dus gepakt en gezakt op weg, en jawel wat me in die Uganda tijd nog nooit gebeurd is gebeurde nu: iemand heeft de portemonnee uit mijn tas gestolen met daarin ongeveer 225 euro en mijn bankpasje. Vette paniek natuurlijk voor de akela, ikke dus. Gelukkig had Gerrie ook nog haar bankpasje bij dus we konden in ieder geval geld aan.
Inmiddels heb ik Nico mijn bankpas laten blokkeren en zijn we ook al bij het politiebureau geweest om aangifte te doen. Heeeeeel erg vervelend. Uiteraard kwam dit mijn over-over- verantwoordelijkheidsgevoel niet ten goede. Fijn dat mijn reisgenoten er alles aan deden om me een beetje op te peppe(le)n, want ik had een behoorlijke kater hiervan. Maar ja dit kan ook in Nederland gebeuren, daar zullen we het maar op houden.
We hadden een banda gehuurd in Jinja, vlak naast de Nijl, het is hier werkelijk schitterend.
Op naar Suzan met een door haar geregelde boda boda, het was een behoorlijk eind, maar ze zitten daar super. Alles is ruim opgezet en is net klaar.
Ik had afgesproken dat we daarna zouden gaan stadten in Jinja, want daar zijn heel veel souvenir winkeltjes. Om 5 uur werden we weer opgehaald door Henri onze boda driver met een vriend van hem want natuurlijk kunnen we niet met zijn allen op één boda. Het werd echter heel erg donker en het is best een stuk rijden (ongeveer een half uur) door het rode stof van de weg naar Bujagalli falls waar we onze banda hadden. We hebben het maar net gehaald en de avonturen op de boda komen nog wel ter sprake denk ik.
In ieder geval een enorme afrikaanse regenbui, maar ook dat moet je meegemaakt hebben.
De volgende dag naar een luxe accommodatie met een schitterend uitzicht, onder het mom: “het kost wa maar dan hedde ook iets” hebben we volop genoten van onze tent. En toen er een ober onze verse ananasdrankjes kwam brengen kon het niet meer stuk.
De hele dag lekker lui, wat gerust, veel gelezen en wat gewandeld. Willemien en ik hebben zelf een paar baantjes getrokken in het zwembad.
De rest laat ik weer aan de dames over, want hun ervaren het toch wel anders dan ik, wat wel heel leuk is dat ze super enthousiast zijn en volgens mij ook mijn Uganda-virus hebben overgenomen, en dat terwijl er nog heel wat te verwachten is.
Hallo
Ja mijn ervaring met zo’n boda-boda rijder was niet zo erg leuk
Terwijl we dus terug met Henri op een boda reden gingen we op weg naar onze eerste banda. Vanaf Jinja zagen we dat er erg slecht weer aan kwam.
Heel erge donkere wolken en het begon ook nog erg hard te waaien en de wegen zijn heel erg stoffig waardoor je dus van die stofwolken krijgt. Bovendien had de rijder erg veel last van de wind en de stof . Hij was alsmaar aan het roepen en zwaaien naar de andere rijder- Henri- maar deze stopte maar niet. Op een gegeven ogenblik merkte ik wel dat hij wat in paniek raakte en dat voelde zeker niet goed maar gelukkig stopte Henri. Nu bleek dat mijn rijder dus geen benzine meer had. Henri zei dat hij Petra en Willemien naar de banda ging brengen en daarna meteen terug kwam om mij te halen. Nou dat zag ik dus helemaal niet te zitten –op een weg in the middle of nowhere—mij niet gezien. Henri keek mij aan en zei meteen; geen goed plan want jij bent bang. En dat was ook zo. Inmiddels had mijn rijder weer wat benzine in zijn motor gekregen en konden we weer een stukje verder. Wij moesten een zijpad in en daar stond een nieuwe rijder op mij te wachten en deze bracht me naar onze eerste banda.
Deze ervaring voelde heel erg vervelend.
Verder is het een geweldige reis en ik kan iedereen aanraden dat als je een keer hier heen wilt om alles te zien: neem Petra dan mee want ze is een geweldige akela
‘s Morgens heb ik zeker 30 minuten buiten zitten genieten van de zonopkomst, alles was goud en het was schitterend. We genieten alle drie van de vele dingen die we tegen komen.
Groetjes Gerrie
Willemien.
Kunnen jullie het nog allemaal volgen? Want in mijn beleving maken we zo ontzettend veel mee en dat terwijl we nog maar goed een week hier zijn.
Maar ik ben het zeker met Gerrie eens dat Petra echt super haar best voor ons doet en dat we het ook heel erg leuk met ons drieën hebben en regelmatig lol hebben om onze, soms absurde, avonturen maar die we voor geen goud zouden willen missen. Zelfs het stelen van onze pot brengt de saamhorigheid juist dichter bij elkaar.
Maar als jullie zouden weten hoe het er bij zo’n taxipark, tenminste in Kampala, aan toe gaat dan is het zelfs nog knap dat we zelf nog niet verloren zijn geraakt in die chaos. Echt waar, je kijkt je ogen uit naar wat zich daar afspeelt. De taxi’s en boda’ s maar ook talloze mannen en vrouwen die hun koopwaar aanbieden aan de mensen die al in een taxi zitten of proberen van of naar een taxi of boda te komen. Het is een kruipdoor-sluipdoor op eigen risico of je niet ergens tussen geplet wordt! Maar wonderlijk genoeg heb ik nog niets zien gebeuren.
Susan’s weeshuis ligt in mijn ogen op een onmogelijke plek waar we ook weer alleen met de boda-boda konden komen. Maar het ontvangst was heel hartelijk en ook de kinderen (14 in totaal) vonden het fantastisch dat wij er waren en we hadden dan ook vrij vlot aan iedere hand een kind vast. Prachtig gezicht trouwens zo’n blanke hand met daarin zo’n zwart kinderhandje:) Het werk van Susan en haar man Zenon is erg bewonderingwaardig. Het is dag en nacht hard werken. Ze hebben inmiddels een prachtig huis waar ze samen heel liefdevol voor al deze kinderen een echt thuis willen creëren. En sinds kort geeft Suzan ook nog eens al deze kinderen zelf les! Het was fijn om er even geweest te zijn.
Even nog over de humor die we meemaken: Bij onze wandeling langs de Nijl, waar we wel voor de watervallen moesten betalen maar die er niet meer zijn, kwamen we met terugkomen een boda-driver tegen die natuurlijk vroeg of we een lift nodig hadden. Dat hadden we niet maar een gezellig praatje zat er wel aan. Toen we weer verder wilden lopen zei hij tegen ons dat als we later op de dag alsnog een boda nodig hadden we hem dan moesten zoeken. Zijn naam was Steven en was te herkennen aan zijn blauwe bril. Ja,ja, die bril was zo groen al gras!!! Hij moest zelf nog eens goed kijken en ik denk dat hij uiteindelijk nog harder moest lachen dan dat wij al deden:)
En dan hebben we het nog niet gehad over de pittige ‘frikandel’ (dit noemen ze hier kebab) waarvan bij mij de vlammen van uit mijn mond schoten maar Gerrie en Petra mij stomverbaasd aankeken dat ik die zo heet vond! Of de hevige regen tijdens ons bezoek aan het politiebureau waar niet alleen wij met onze rugzakken binnen zaten in een piepkleine ruimte maar waar er makkelijk nog een stuk of 4 bij konden terwijl ook het personeel er zich nog tussen bevond. Kunnen jullie je er iets bij voorstellen??? This is Uganda!
Petra:
Het is weer een heel lang verhaal geworden en dan hebben we nog niet alles kunnen vertellen.
Vandaag gaan we naar Jita (Nederlandse vriendin die hier met haar Ugandees woont) en gaan we hun bananenfarm bekijken en het schooltje waar Jita enorm veel werk voor verricht. We logeren daar een paar dagen en keren daarna weer terug naar ICU Kampala. Wordt vervolgd.
-
21 Februari 2012 - 08:39
Oscar:
Hey Peet, balen zeg dat ze je portemonnee hebben gestolen. Wel super hoor jullie verhalen en foto's. -
21 Februari 2012 - 10:19
Sandra Franken:
Wow, dat zijn pas avonturen die jullie meemaken, haha. En gelukkig dat je nog kan lachen en het positieve enigszins in kan zien als je geld en alles is gestolen.
Gave foto's ook. Leuk dat we die er gelijk op de site bij kunnen zien. Verder lijkt het me echt een super mooie ervaring om te zien hoe mensen daar zoveel voor de kinderen daar doen. Geweldig hoor.
Tot het volgende verhaal ;)
Liefs Sandra -
21 Februari 2012 - 10:36
Magda:
hoi dames,
Met een kopje koffie erbij zit ik al jullie belevenissen te lezen. Jullie hebben al veel leuke dingen meegemaakt. Alleen jammer van je portemonnee natuurlijk, Petra. Het is ook fijn om te lezen dat er zoveel bereikt kan worden met Na Maono. Goed werk dus!
Veel plezier nog. -
21 Februari 2012 - 10:49
Janneke:
Hoi dames, als ik dat allemaal zo lees dan ben ik best jaloers. Het lijkt me een gewldige ervaring allemaal en dan zeker ook met spannende momenten, waar jullie later nog hard om kunnen lachen. geniet er nog maar van , want volgens mij is het zo weer voorbij. Mooie fotos trouwens en ik lees de komende avonturen van jullie ook nog graag. Groetjes -
21 Februari 2012 - 11:04
Toos Louwers:
Als ik jullie avonturen lees zou ik er wel bij willen zijn, maar ik ben bang dat dit op mijn leeftijd niet mee zou vallen.
Ik wens jullie nog twee geweldige weken aan en hou me aanbevolen voor verdere reisverslagen.
Willemien, lees jij ook je e-mail? -
21 Februari 2012 - 11:25
Tante Diny:
Zo waar hier schijnt de zon ook .Iets minder warm dan in Uganda. Het kan niet op met jullie avonturen. Verslag 3 heb ik alleen gelezen,niet geprint Jullie waren me te vlug af .Ik maak het kort deze keer lieve groeten en veel plezier. tante Diny -
21 Februari 2012 - 11:30
Irma:
Ha dames. Heerlijk die chaos van auto's, busjes en mensen. En ze weten precies waar en hoe ze moeten bewegen. Het is net een grote mierenhoop. Ben het helemaal met jullie eens een grote witte volwassenhand en zo'n mooi donker kinderhandje. Mooi gefotografeerd trouwens. Ben benieuwd naar jullie volgende belevenissen en ik ben natuurlijk JALOERS, JALOERS!!!!!(geintje). Groetjes Irma -
21 Februari 2012 - 12:25
Corien:
Petra......wat lijkt Oost Afrika toch op West Afrika......je verhalen komen me zo bekend voor, gejatte portemonnaie, het overvolle taxipark in de zenderende zon, het ontbreken van stoepen en putdeksels, overal mensen die hun handelswaar aanbieden, jong-oud,kruipend omdat er een rolstoel ontbreekt, lopend tussen de files op de "snelweg".....het is soms de wereld op zijn kop ja, als je het vergelijkt met het ordelijke Nederland. Geniet nog van de chaos en de mooie ontmoetingen.
Gerrie & Willemien, mijn complimenten, ik vind jullie stoer! Hartelijke groet, Corien -
21 Februari 2012 - 18:59
Frans:
Nou ja, wat moet je hier voor een reactie op hebben. Het ziet er allemaal supergaaf uit, en erg sjiek dat het met bleusky net zo voortvarend gaat als bij Mudzini. Ik zie veel herkenbare dingen en dat doet me met heel veel plezier terugdenken aan het kenia-avontuur eind vorig jaar. dat "ik doe hier echt wat goeds" - gevoel kun je niet vertalen als je het niet gevoeld hebt.
Avonturen genoeg, en toch nog wat carnaval gehad met dat verkleedpartijtje in die moskee...... Die slijpfiets..: wat toch weer een levend bewijs van fantasie van deze mensen.
Nog effe dan ben ik net zo enthausiast als jullie. De verrassingen zullen nog lang niet op zijn, dus ik zou er maar van genieten. (al ben je snel klaar met genieten als je beurs geklauwd is).
fijne voortzetting -
21 Februari 2012 - 22:27
Perry:
Misselijke streek om je portemonee te stelen! Ik kan me voorstellen dat het meteen een domper zet, juist omdat je zo secuur bent en het geld aan goede zaken wilt besteden! Zoiets overkomt je, maar laat niet ook je plezier nog afpakken!
Geweldige foto's weer, ik vond "onderweg 1" erg pakkend, letterlijk en figuurlijk! -
22 Februari 2012 - 07:59
Carin Van Der Velden:
Hoi Peet en de andere dames,
Ik heb jullie verslagen gelezen. Wat een prachtige reis maken jullie. Indrukwekkend.
Nog veel plezier samen. Groeten uit Veldhoven (waar de zon even schijnt :-)) -
22 Februari 2012 - 13:14
Tante Mia:
Hallo Willemien en de twee andere dames.
Ik heb nog niet gereageerd op de eerdere verhalen, maar heb ze nu alle vier nog eens op mijn gemak gelezen en bekeken.
Het is fantastisch, wat jullie daar allemaal zien en beleven. Jammer, dat er ook vervelende dingen zijn gebeurd en dat julie kapitaaltje verdwenen is, wat met zoveel liefde bij elkaar gespaard was.
Maar als ik de mooie foto's bekijk en lees, wat jullie allemaal meemaken, dan is dit een reis om nooit te vergeten.
Geniet van van de komende dagen, ik volg met belangstelling jullie reisverslagen.
Groetjes en tot ziens Tante Mia
-
22 Februari 2012 - 13:40
Miranda:
Hallo dames,
Jeetje Petra... je portemonnee gejat... Dat is echt verschrikkelijk balen!!! Maar wel goed om te lezen hoe jullie het hebben opgepakt en weer verder gaan! Jullie doen veel goede dingen! Ga vooral zo door!
Liefs -
23 Februari 2012 - 23:33
Inge Swarts:
Wat lees ik toch jullie verslagen altijd met veel plezier! Natuurlijk niet leuk dat je beurs gepikt wordt en kan me voorstellen dat het achterop zo'n boda boda ook niet altijd een pretje is, maar gelukkig zien jullie er snel erna ook de humor van in!
Waar ik wel nieuwsgierig naar ben.... waarom heeft dat jongetje op foto 'Home sweet home 3' zwemkurkjes om? :-)
En inderdaad een prachtige foto met die handen! En met die twee knulletjes die omarmt lopen!!
Een knuffel van Inge -
24 Februari 2012 - 09:04
Yolanda:
Hé Peetje en Willemien en Gerrie,
Hèhè, eindelijk op de site en wat had ik veel bij te lezen!! Maar het was de moeite meer dan waard en de plaatjes zijn weer indrukwekkend mooi. Vanaf nu volg ik jullie weer op de voet. Geniet ! -
26 Februari 2012 - 10:57
Kriek:
Zo leuk om te lezen, jullie avonturen en wat een mooie foto's. Wat sneu Peet dat juist jij de portemonnaie kwijt raakt. Onderling lijkt het ook heel gezellig te zijn.
Heel veel plezier nog. gr. Kriek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley