Uganda 2016-2
Door: de dames zelf
Blijf op de hoogte en volg petra
31 Januari 2016 | Oeganda, Kampala
Uganda 2016-2
Petra
Nou we zijn aangekomen! Hele lange reis via Istanboel en nog even een stop in Kigali (Rwanda). Maar goed even nog een visum halen. Petra had daarvoor reeds Amerikaanse dollars gehaald, per visum kost dat 50$, maar voor de zekerheid toch maar meer gepakt om ook het guesthouse te kunnen betalen waar de eerste twee overnachtingen zullen hebben.
Wat blijkt: in Oeganda hebben ze de prijs verhoogd voor een visum en niet zo’n bietje ook. Het kost nu 100$!!! Nou dan mag je eerst even doorlopen om te gaan pinnen, bij de drie pinautomaten kon ik niet terecht, niet met de visa card maar ook niet met de mastercard. Hij is fijn. Gelukkig had Petra nog wat Ugandese shillingen over van de vorige reis zodat we met hangen en wurgen toch een visum konden bemachtigen. Niet fijn zo gestress op de vroege ochtend (04.00 uur), Maar goed klaar. Naar buiten waar onze chauffeur stond te wachten?! Weer erg jammer, want die was er niet. Dus Petra even bellen met haar Uganda telefoon, helaas die werkte niet.?! Heel raar maar waar. Gelukkig was er een vriendelijke man die voor ons even kon bellen. De chauffeur had zich verslapen….. Dus deze Charles kon ons wegbrengen, heel fijn. We weten weer dat we er zijn, this is Africa. Een hele korte nacht was het dus. De dag erna eerst naar MTN want de telefoon deed het niet meer, terwijl we deze al een paar jaar gebruiken, maar nu werkte de simkaart niet meer. Effe naar MTN, dat heeft de hele ochtend geduurd want wat was het geval, mijn Uganda nummer was een tijdje niet gebruikt dus dan geven ze gewoon iemand anders dit nummer. Kortom één grote ellende met als gevolg een nieuwe simkaart en dus een nieuw nummer: +256 77 31 44 528.
Willemien
Lange maar goede reis gehad. We zaten het tweede deel van de reis achter een groep meiden, 1 jongen en 1 juf die ook net als wij het Oeganda-avontuur aangingen. Maar hoe goed voorbereid je ook op pad gaat in Oeganda weet je het nooit! Waar wij het probleem met te weinig dollars hadden, had de juf dollars die te oud waren en niet geaccepteerd werden. En toen wij inmiddels met de taxidriver wegreden stonden zij nog hoopvol te wachten op hun chauffeurs…
In Gorilla African guesthouse is het heerlijk. Mooie tuin, mooie vogeltjes etc. Alleen is het weer grappig om te zien dat er wel een klink aan de buitenkant van de douchedeur zit maar niet aan de binnenkant. Dat er wel een knop zit om het water te verwarmen maar dat we uiteindelijk alledrie een koude douche hebben gehad. Dat ze een mooi plaatje met tekst in de douche hebben hangen met GOLLIRA guesthouse ipv GORILLA en dan ook nog ondertekenen met: thanks, management;-)
Er is wel wifi aanwezig en deze keer werkt het echt!
Morgen naar Bluesky, ik ben heel benieuwd.
Gerrie
Als je uit het vliegtuig stapt en je ruikt de lucht weet je dat je in Afrika bent.
Als je door Entebbe rijd al is het midden in de nacht weet je weer hoe het eruit ziet
Ook al is er veel veranderd het blijft herkenbaar
Lachende mensen vrolijke kinderen die ineens naar je toe komen je hand vast pakken en verwonderd naar kijken er een kus op geven en lachend weer weg gaan
Het leven is hier een stuk rustiger zelfs het lopen gaat op het gemak
Morgen naar Blue Sky ik ben heel benieuwd hoe het daar geworden is
Petra
Nou we zijn aangekomen! Hele lange reis via Istanboel en nog even een stop in Kigali (Rwanda). Maar goed even nog een visum halen. Petra had daarvoor reeds Amerikaanse dollars gehaald, per visum kost dat 50$, maar voor de zekerheid toch maar meer gepakt om ook het guesthouse te kunnen betalen waar de eerste twee overnachtingen zullen hebben.
Wat blijkt: in Oeganda hebben ze de prijs verhoogd voor een visum en niet zo’n bietje ook. Het kost nu 100$!!! Nou dan mag je eerst even doorlopen om te gaan pinnen, bij de drie pinautomaten kon ik niet terecht, niet met de visa card maar ook niet met de mastercard. Hij is fijn. Gelukkig had Petra nog wat Ugandese shillingen over van de vorige reis zodat we met hangen en wurgen toch een visum konden bemachtigen. Niet fijn zo gestress op de vroege ochtend (04.00 uur), Maar goed klaar. Naar buiten waar onze chauffeur stond te wachten?! Weer erg jammer, want die was er niet. Dus Petra even bellen met haar Uganda telefoon, helaas die werkte niet.?! Heel raar maar waar. Gelukkig was er een vriendelijke man die voor ons even kon bellen. De chauffeur had zich verslapen….. Dus deze Charles kon ons wegbrengen, heel fijn. We weten weer dat we er zijn, this is Africa. Een hele korte nacht was het dus. De dag erna eerst naar MTN want de telefoon deed het niet meer, terwijl we deze al een paar jaar gebruiken, maar nu werkte de simkaart niet meer. Effe naar MTN, dat heeft de hele ochtend geduurd want wat was het geval, mijn Uganda nummer was een tijdje niet gebruikt dus dan geven ze gewoon iemand anders dit nummer. Kortom één grote ellende met als gevolg een nieuwe simkaart en dus een nieuw nummer: +256 77 31 44 528.
Willemien
Lange maar goede reis gehad. We zaten het tweede deel van de reis achter een groep meiden, 1 jongen en 1 juf die ook net als wij het Oeganda-avontuur aangingen. Maar hoe goed voorbereid je ook op pad gaat in Oeganda weet je het nooit! Waar wij het probleem met te weinig dollars hadden, had de juf dollars die te oud waren en niet geaccepteerd werden. En toen wij inmiddels met de taxidriver wegreden stonden zij nog hoopvol te wachten op hun chauffeurs…
In Gorilla African guesthouse is het heerlijk. Mooie tuin, mooie vogeltjes etc. Alleen is het weer grappig om te zien dat er wel een klink aan de buitenkant van de douchedeur zit maar niet aan de binnenkant. Dat er wel een knop zit om het water te verwarmen maar dat we uiteindelijk alledrie een koude douche hebben gehad. Dat ze een mooi plaatje met tekst in de douche hebben hangen met GOLLIRA guesthouse ipv GORILLA en dan ook nog ondertekenen met: thanks, management;-)
Er is wel wifi aanwezig en deze keer werkt het echt!
Morgen naar Bluesky, ik ben heel benieuwd.
Gerrie
Als je uit het vliegtuig stapt en je ruikt de lucht weet je dat je in Afrika bent.
Als je door Entebbe rijd al is het midden in de nacht weet je weer hoe het eruit ziet
Ook al is er veel veranderd het blijft herkenbaar
Lachende mensen vrolijke kinderen die ineens naar je toe komen je hand vast pakken en verwonderd naar kijken er een kus op geven en lachend weer weg gaan
Het leven is hier een stuk rustiger zelfs het lopen gaat op het gemak
Morgen naar Blue Sky ik ben heel benieuwd hoe het daar geworden is
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
