Uganda 2016-10

Dit wordt dan zo’n beetje het laatste verhaal van 2016.
Donderdag:
Gisteravond hebben we gegeten en omdat het mijn laatste dag was had Godwin kip gebakken, Joseline en Charles hadden een rauwkost salade gemaakt met aardappels en ik had nog even een spaghetti gemaakt op zijn Ugandees. D.w.z. uitje, knoflook, tomaatje en paprika bakken in de pan, dan water erbij, dan de spaghetti erbij en aan de kook brengen. Als het water verdampt is, dan is alles klaar. Lekker maar duurt even iets langer dan bij ons. Maar heel lief van iedereen dat er zoveel moeite gedaan was, heel gezellig ook om iedere keer weer met zijn allen aan een tafel te zitten, voelt een beetje als familie, ze noemen het eten zoals Petra, haha,
Vanmorgen opgestaan in de regen, dat is een goed teken want volgens de Ugandezen breng je geluk als het regent op je dag van aankomst of vertrek. Nou dat is te hopen.
Vandaag kwamen dan de eerste leerlingen voor de kindergarten en de primary naar school. Het waren er nog niet veel maar die er waren zagen er ontzettend blij uit. Dat kan ik geloven, na drie maanden thuis. Ook ouders zullen blij zijn, denk ik.
Heel bijzonder, van de week had ik al voorgesteld om de school te poetsen voor de leerlingen kwamen, dat was niet nodig, nou weet ik waarom. Alle leerlingen werkte vanmorgen samen om alles weer spik en span op orde te brengen, de kleintjes geholpen door de grotere en de twee leerkrachten die alles coördineren. Echt heel gaaf om te zien. Godwin verwelkomde alle nieuwe leerlingen die als ze aankomen onder een afdak op een boomstronk wachten tot ze binnen kunnen om 9.00 uur. Helaas heb ik nog geen special need leerlingen gezien, niets aan te doen.
Mijn taxi zou om 11.00 uur komen, maar ja je raadt het al: het werd iets later!! Kwart voor één want er was file onderweg. Niet zo heel erg hoor ik ben er inmiddels aan gewend.
Onderweg nog een foto gemaakt van het vervoer van een geit op een boda, dat is niet zo abnormaal maar deze was op een bijzondere manier bevestigd. Onvoorstelbaar, de geit was om de middel van de bestuurder gebonden. Bij ons zou je meteen gearresteerd worden maar ja hier is het effe anders. Je koopt een geit en die moet mee naar huis dus…..
Rond half vier was ik in Entebbe. In het Gorilla African guesthouse en daar hadden ze voor mij, ik ben inmiddels vaste gast, een kamer in de nieuwbouw geregeld. Heerlijk: een fatsoenlijke lekker luie stoel, warme douche, wifi en een colaatje. Mijn dag kan niet meer stuk. Dit is dan echt genieten!! Heb nu ook tijd om alle whatappjes te beantwoorden. Heel fijn. Een ding is me echter niet helemaal duidelijk,: ik heb een warme douche maar er hangt maar een half douchegordijn, het nut daarvan gaat volledig aan mij voorbij, de onderste helft is eraf geknipt, misschien hangt het er alleen maar als decoratie?
Vandaag doe ik alles heel rustig aan op afri-tempo, zal ik maar zeggen. Morgen ga ik even met een boda naar het centrum van Entebbe, een leuke stad, schoon en gelegen aan het Victoriameer én op een kwartiertje rijden van het vliegveld. Wat wil een mens nog meer?
Vrijdag: vanmorgen weer een heerlijke warme douche gehad, als ontbijt pannenkoeken met fruit. Toen met een boda naar de handcraft village, een plek met heel veel winkeltjes waar souveniers/handgemaakt artikelen worden verkocht. Altijd leuk, anders dan in Kampala waar ook zo’n handcraft village is. Hier is alles schoon en stofvrij. Daarna naar Victoria Mall, een groot winkelcentrum pas gebouwd. Hier zit Javas, een restaurant keten die ook in Kampala zit. Veel expats, vrijwilligers en toeristen gaan hier eten omdat het toch een beetje “westers” is.. Hier een heerlijke blue lagoon besteld, een sapje van allerlei vruchten met ijsblokjes, jammie. Ook heb ik daar een salade besteld om mee te nemen voor de lunch vanmiddag. Super de luxe En dat alles voor 8 euro samen, wat volgens afrikaanse begrippen ontzettend duur is.
Terug naar het guesthouse met een boda. Een gedeelte van het guesthouse is nieuwbouw, het gedeelte waar ik nu zit is pas opgeleverd en een ander deel zijn ze nog druk mee bezig. Het ziet er schitterend uit met een grasdak. Ik vroeg of ik even wat foto’s kon nemen van het dak en kreeg meteen volledige uitleg en een rondleiding..
Ik heb wat foto’s gemaakt door de ladder op te klimmen. Gaaf. Wat is dit toch fijn, mensen zijn zo aardig en vinden het ontzettend leuk als je belangstelling hebt voor hun werk. Wie vindt die niet leuk trouwens? Toch is er een verschil; de rest van de middag hebben ze gezongen tijdens het werken, daar wordt je blij van.
Kortom, strak plan geweest om hier mijn maandje Oeganda af te sluiten. Dank jullie wel voor alle lieve reactie op deze site en op facebook. Morgenvroeg om 4.55 uur vertrekt mijn vliegtuig dus wordt een kort nachtje.

Tot gauw
xxx
Petra