reis -2-
Door: wij
Blijf op de hoogte en volg petra
23 Februari 2014 | Oeganda, Kampala
Reis -2-.
Twee dagen Kampala; never a dull moment in Uganda!!!
Met de matatu naar Kampala, altijd een belevenis. Uitgestapt in old-kampala: Kampala ziet er eigenlijk uit als een trechter en het oude gedeelte van de stad zit uiteraard onderin. Dus; stoffig, droog en vooral kei druk. Maar heerlijk om dit van een afstandje te bekijken vanuit een terrasje op de eerste verdieping van een winkelflat. We keken uit over het taxipark, krioelende mensen en vooral busjes. Blijft boeien. We proberen even een kort filmpje erbij te zetten van dit belevenis. De stad ingelopen en zomaar de sfeer geproefd, letterlijk, want je mond en tong voelt als schuurpapier van alle stof. Helaas werden we iets buiten de stad overvallen, men wilde Nico van zijn halsketting beroven met 5 man sterk. Heel erg geschrokken, maar gelukkig de ketting kunnen behouden hoewel die wel weer hersteld moet worden. Lichte paniek was het wel. Achteraf blijkt dat de criminaliteit enorm gestegen is: Sander heeft dit uitgelegd: door alle terroristische dreigingen in Afrika wordt ieder winkelcentrum, belangrijke gebouwen en toeristische attracties extra beschermd, daar wordt heel het politieapparaat opgezet. Maar daardoor hebben straatbendes vrij spel en maken hier dus gretig gebruik van!!
Willemien:
Inderdaad, deze ervaring hakt er toch wel in maar we zijn weer even gewaarschuwd dat ook deze dingen in Oeganda gebeuren. Dus toch maar extra onze hand op onze tas want ik moet er niet aan denken dat ze deze, met o.a. je paspoort, van je schouders rukken! Ik liep twee passen vόόr Nico dus het had net zo goed mij kunnen overkomen….
Nico had sowieso zijn dag niet want op de terugweg, gelukkig wel toen we er bijna waren maar toch een hele bult omhoog, was de benzine van hun boda-driver zodanig op dat ze af moesten stappen en zelf naar boven moesten lopen. Hans en ik snapten al niet waar ze bleven.
De avond was heel gezellig en relaxed: eerst Jita op bezoek gehad, daarna een spelletje Skip-bo (soort kaartspel) gedaan en wat later kwam Sander van het guesthouse bij ons zitten en hebben tot laat zijn en onze verhalen gedeeld. Kort en warm nachtje gehad.
Hans:
Wachten, wachten, wachten. Dat is het hier.
Niet mijn tempo, maar ach… het is vakantie. Vandaag was het plan een art-galery bezoeken, maar die bleek op zondag dicht. Helaas. Dan maar meteen door naar plan B, het openluchttheater. Omdat we tijd genoeg hadden gingen we wandelen. Uiteindelijk toch maar een matatu (taxibusje), want het was verder dan we dachten. Toen bleek dat we het ver en ver voorbij waren. Dus terug, maar uiteindelijk gevonden. Helaas; de voorstelling zou pas om 6 uur beginnen, maar omdat het dan donker wordt en het pas half 4 was, zijn we maar weer terug gegaan.
Uiteindelijk hele dag bezig geweest en niets gedaan. Hahaha.
Dit is Oeganda!
Morgen naar Bluesky. Eindelijk, daar kwamen we voor. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden. Wel back-to-basic, heb ik gehoord. Ik heb er zin in .
Ps we waren mooi voor donker terug en zouden in het guesthouse mee-eten, dat was afgesproken. We waren al zeker anderhalf uur aan het wachten (wachten, wachten) toen Nico er achter kwam dat er helemaal geen kok was!!! Die waren ze blijkbaar al de hele dag kwijt. Er was deze dag blijkbaar geen enkele controle op het personeel dus dan doen ze precies wat ze zelf willen. Net toen we bedachten om zelf dan maar een ei te bakken en wat brood er bij te eten had de bewaker de kok weer gevonden. Als het goed is eten we over een uur chips, chicken en salad. We wachten weer af;-)
Twee dagen Kampala; never a dull moment in Uganda!!!
Met de matatu naar Kampala, altijd een belevenis. Uitgestapt in old-kampala: Kampala ziet er eigenlijk uit als een trechter en het oude gedeelte van de stad zit uiteraard onderin. Dus; stoffig, droog en vooral kei druk. Maar heerlijk om dit van een afstandje te bekijken vanuit een terrasje op de eerste verdieping van een winkelflat. We keken uit over het taxipark, krioelende mensen en vooral busjes. Blijft boeien. We proberen even een kort filmpje erbij te zetten van dit belevenis. De stad ingelopen en zomaar de sfeer geproefd, letterlijk, want je mond en tong voelt als schuurpapier van alle stof. Helaas werden we iets buiten de stad overvallen, men wilde Nico van zijn halsketting beroven met 5 man sterk. Heel erg geschrokken, maar gelukkig de ketting kunnen behouden hoewel die wel weer hersteld moet worden. Lichte paniek was het wel. Achteraf blijkt dat de criminaliteit enorm gestegen is: Sander heeft dit uitgelegd: door alle terroristische dreigingen in Afrika wordt ieder winkelcentrum, belangrijke gebouwen en toeristische attracties extra beschermd, daar wordt heel het politieapparaat opgezet. Maar daardoor hebben straatbendes vrij spel en maken hier dus gretig gebruik van!!
Willemien:
Inderdaad, deze ervaring hakt er toch wel in maar we zijn weer even gewaarschuwd dat ook deze dingen in Oeganda gebeuren. Dus toch maar extra onze hand op onze tas want ik moet er niet aan denken dat ze deze, met o.a. je paspoort, van je schouders rukken! Ik liep twee passen vόόr Nico dus het had net zo goed mij kunnen overkomen….
Nico had sowieso zijn dag niet want op de terugweg, gelukkig wel toen we er bijna waren maar toch een hele bult omhoog, was de benzine van hun boda-driver zodanig op dat ze af moesten stappen en zelf naar boven moesten lopen. Hans en ik snapten al niet waar ze bleven.
De avond was heel gezellig en relaxed: eerst Jita op bezoek gehad, daarna een spelletje Skip-bo (soort kaartspel) gedaan en wat later kwam Sander van het guesthouse bij ons zitten en hebben tot laat zijn en onze verhalen gedeeld. Kort en warm nachtje gehad.
Hans:
Wachten, wachten, wachten. Dat is het hier.
Niet mijn tempo, maar ach… het is vakantie. Vandaag was het plan een art-galery bezoeken, maar die bleek op zondag dicht. Helaas. Dan maar meteen door naar plan B, het openluchttheater. Omdat we tijd genoeg hadden gingen we wandelen. Uiteindelijk toch maar een matatu (taxibusje), want het was verder dan we dachten. Toen bleek dat we het ver en ver voorbij waren. Dus terug, maar uiteindelijk gevonden. Helaas; de voorstelling zou pas om 6 uur beginnen, maar omdat het dan donker wordt en het pas half 4 was, zijn we maar weer terug gegaan.
Uiteindelijk hele dag bezig geweest en niets gedaan. Hahaha.
Dit is Oeganda!
Morgen naar Bluesky. Eindelijk, daar kwamen we voor. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden. Wel back-to-basic, heb ik gehoord. Ik heb er zin in .
Ps we waren mooi voor donker terug en zouden in het guesthouse mee-eten, dat was afgesproken. We waren al zeker anderhalf uur aan het wachten (wachten, wachten) toen Nico er achter kwam dat er helemaal geen kok was!!! Die waren ze blijkbaar al de hele dag kwijt. Er was deze dag blijkbaar geen enkele controle op het personeel dus dan doen ze precies wat ze zelf willen. Net toen we bedachten om zelf dan maar een ei te bakken en wat brood er bij te eten had de bewaker de kok weer gevonden. Als het goed is eten we over een uur chips, chicken en salad. We wachten weer af;-)
-
23 Februari 2014 - 19:46
Helma:
Wat een verhaal ik hoop dat jullie een beetje bekomen zijn van de schrik.
Gelukkig is de ketting er ook nog. Veel succes met jullie projecten xx -
23 Februari 2014 - 19:55
Perry:
Tjee, Nico, ze moeten jou wel hebben daar!
Ik ben benieuwd hoe het in Bluesky is.
Groetjes, Perry. -
23 Februari 2014 - 20:09
Nicole:
Hee nico, ze moeten je idd hebben zo steeds! Pas maar goed op daar!
Smakelijk eten voor zo! -
23 Februari 2014 - 20:19
Kristel:
Net als helma wilde ik ook typen: wat een verhaal!
Gelukkig dat nico zn ketting nog heeft. Maar doe indd maar voorzichtig de komende tijd!
En blijven genieten natuurlijk.
Ik kijk uit naar het volgende verhaal! !
Liefs kristel -
23 Februari 2014 - 22:10
Doortje:
Dat is wel schrikken zeg! Wat een nare ervaring.
Hopelijk hebben jullie nog lekker gegeten en verloopt de verdere reis lekker soepel.
Paspoort en geld het beste onder je kleren bewaren (of in Bluesky even een stevige binnenzak in je broek laten maken, vast wel iemand die dat kan :-)
Veel plezier morgen en een goeie reis! -
23 Februari 2014 - 22:20
Johan:
Nou zo maak je nog eens wat mee. En inderdaad opletten voor de rest van reis. Morgen veel plezier bij Bluesky, ben benieuwd naar de foto's daarvan.
Liefs Johan -
23 Februari 2014 - 22:42
Miranda:
Jeetje... Je weet dat het kan, maar 'tis toch effe anders' als je het zelf meemaakt.
Succes morgen bij Bluesky!!!
Liefs -
24 Februari 2014 - 12:12
Will:
Nou nou, schrijf ik in mijn vorige commentaar "doe voorzichtig". Blijkt dit inderdaad nodig.
Hopelijk gaat de rest van de reis minder met problemen en kun je ervan genieten.
Nogmaals: doe voorzichtig en
groeten van Will en Betty. -
24 Februari 2014 - 15:19
24 FEBRUARI 2014:
Die overval zullen jullie niet gauw vergeten. Ik hoop dat het verder rustig blijft,zodat je weer volop kunt genieten en goed kunnen werken.ik ben benieuwd of jully klanten goed hun best hebben gedaan. Ben benieuwd naar jullie belevenissen morgen .Groeten uit Nederland 1 t .DINY -
24 Februari 2014 - 15:40
Leonie:
Wat een verhaal. Dat is wel even schrikken!
Weer helemaal rustig inmiddels?
Doe voorzichtig en kijk goed uit!
Heel veel plezier. Geniet ervan daar!
Groetjes, Leonie -
24 Februari 2014 - 18:00
Inge Swartss:
Wat zullen jullie geschrokken zijn! Jammer dat de criminaliteit gestegen is, gelukkig zijn er nog steeds veel meer goede mensen! :-) Laat vooral jullie reis niet hierdoor bederven.
Ik ben ook heeeel nieuwsgierig naar Bluesky!!! -
24 Februari 2014 - 18:18
Patty:
Passen jullie wel op?!?!
Hopelijk was dit de enige slechte ervaring en komen er nu alleen nog maar goede! Dat de mentaliteit anders is dan hier is te verwachten natuurlijk. Go with the flow en kom met prachtige verhalen weer veilig thuis. Geniet ervan! -
24 Februari 2014 - 19:25
Yolanda:
zo lekker dan. Gelukkig zie ik ook weer veel fantastische plaatjes. Hoop dat het topdagen worden!!
-
24 Februari 2014 - 21:24
Marie-Louise:
Dat is wel schrikken! Hopelijk blijft het bij deze ene keer. Wat grappig trouwens dat taxi-park, komt voor onze begrippen chaotisch over. Succes verder daar en ik blijf jullie volgen..... -
24 Februari 2014 - 21:45
Harrie Dijkers:
Hoi petra,
wat een spannende reis in afrika. Een prachtig land met een mooi doel.
Veel succes!!
Groetjes Harrie
p.s. de broodjes smaken minder, nu je weg bent;) -
26 Februari 2014 - 00:53
Oscar:
Hey Nico, ik heb je nog nooit zonder die ketting gezien.....dat ze er vanaf blijven! Ik neem aan dat jullie het nieuws mee krijgen daar. Hier is de door Museveni getekende anti homowet groot nieuws. Nederland stopt voor een deel met financiële hulp. Ook de VS gaat de hulp herzien.......slechte ontwikkeling. Gelukkig kunnen jullie veel goeds doen. Pas goed op elkaar. Maar vooral....geniet er van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
