Uganda 2016-4

Willemien:
Nadat we donderdag op vrijdag wat bijgetankt hadden in Nansana in het Ivory hotel (een zeer goedkoop hotel maar wel een toilet en douche voor onszelf) zijn we eind van vrijdagmiddag weer bij Bluesky aangekomen. De dag voor de diploma-uitreiking.
Samen met Godwin hebben we na het eten (een verhaal apart;-)) de planning nog eens doorgenomen en Petra had bij Ivory haar speech al netjes op papier gezet en laten uitprinten en lamineren bij een piepklein winkeltje in de buurt van het hotel.

We zouden de volgende dag tot 9 uur mogen blijven liggen maar om 7.30u stond Petra al naast d’r bed, gevolgd door Gerrie en mij.
Wel even op ons gemakje ons ontbijt gehad met wat crackers met jam en een ‘Vlugge Japie’ (ontbijtreep), een paar koppen koffie/thee en voor Petra een shaggie.
Daarna konden we aan de slag.

In de keuken waren ze al om 7 uur begonnen met het voorbereiden van het eten voor die middag. Petra en Gerrie hebben de huiskamer helemaal gepoetst totdat het blonk en alle stoeltjes (blauw vanwege bluesky) klaar stonden, de kussens op de bank lagen, zelfs een schilderij en spulletjes uit de woonkamer van Godwin om de boel op te leuken. En als kers op de ijstaart: verschillende vaasjes met een mooi boeketje roosjes uit de tuin en grasjes en takjes die Gerrie buiten kon vinden.

Ondertussen had ik de planten buiten van water voorzien. Dan besef je op zo’n moment weer hoe fijn het is dat water op het terrein aanwezig is. Anders had je hier geen water voor gehaald, had je het spaarzaam voor nuttigere dingen gebruikt.
Daarna had ik Godwin beloofd om de namen op de diploma’s met een zwarte stift over te trekken omdat deze niet goed zichtbaar waren op het diploma. Gelukkig ging dat goed want het zijn zo’n vreemde en lange namen dat ik hoopte dat ik alles goed overnam.
Daarna de tuin geharkt en tafels naar buiten gesjouwd. Pfff en dat alles met een temperatuur boven de 30 graden!!!

Maar tegen een uur of 1 was alles zover klaar en tijd dat we onszelf even gingen opfrissen.
Dat was wel nodig.
Nette kleren aan want het was toch erg officieel allemaal. Een leider van dat district kwam speciaal om de diploma’s uit te reiken en verder de afstuderende leerlingen met hun ouder(s) of een oom/tante, broertjes en/of zusjes. Een drukte van jewelste.
De leerlingen zagen er prachtig uit en straalden van trots. Echt mooi om te zien.
Godwin had het openingswoord en er werd nog een gebed opgezegd. Daarna mocht Petra haar verhaal doen. Dat is wel aan haar toevertrouwd en ging erg goed. Dan de officiële uitreiking, gevolgd door een treffend verhaal van de moeder van Angela waaruit bleek hoe haar contact met haar dochter gegroeid was doordat ze na lang geprobeerd had een goede school voor haar te vinden, uiteindelijk bij Bluesky terecht was gekomen.
Iedereen was heel trots op wat er allemaal bereikt was!!!

Daarna stond er een heel feestmaal te wachten op een lange tafel en dat tevens de afsluiting van een mooie dag was, een waar we moe maar voldaan op kunnen terugkijken.

Petra:
Ja de aankomst weer terug op Bluesky is een verhaal apart. We kwamen rond 16.00 uur terug daar en Godwin was boodschappen doen als voorbereiding op de grote dag van de diploma uitreiking. Helaas als Godwin er niet is, en Joseline (de kok) ziek is wordt het een probleem. Het vriendinnetje van Godwin heeft geen zin om te koken en gaat gewoon weg?!?
Dus er zat niets anders op dan zelf maar beginnen met kokkerellen want anders zouden we pas eten om een uur of tien ’s avonds en uit ervaring van eerdere avonden dat dit echt te laat is. Tomaten lagen er nog, en een paar worteltjes en uitjes. Verder was er niet veel in huis. We zouden even spaghetti maken met saus en een gebakken eitje, Klaar. Gerrie en Petra gingen kokkerellen, Willemien en Max boodschappen doen. In een half uurtje staat dan het eten op tafel, wat volgens Ugandese begrippen onmogelijk is. In hun ogen moet alles minimaal 3 uur staan koken. Heerlijk gegeten,
Alle voorbereidingen begonnen diezelfde avond al. Al het vlees moest klein gesneden worden, aardappels geschild, groenten enz. Een drukte van jewelste. Maar het was de moeite waard. De diploma uitreiking was super, iedereen op zijn paasbest. Helaas waren maar vier leerlingen aanwezig omdat de anderen om verschillende redenen niet erbij konden zijn. Angela in officiële “graduete-kleding”. Peter, John en Sam in pak met stropdas. Geweldig. Dit was echt een promotie voor het speciale onderwijs in Uganda. Ontroerend maar vooral ook trots.
Nog even iets leuks. Alle genodigden werden ontvangen in de tuin, mijn taak was om die mensen te vragen naar binnen te gaan in de mooi aangeklede woonkamer. Maar voordat ik naar binnen ging, moest ik eerst nog even een kip buiten zetten die op de bank een ei had gelegd. Heel grappig!
Vanmorgen weer vertrokken naar ICU in Kampala waar we de luxe hebben van een warme douche, een normale toilet, lekkere bank, water uit de kraan en wifi. Wauw.
Morgen vertrekken we naar Mabira Forest, een stukje regenwoud op een uur rijden van Kampala.

Vanmorgen van Blue Sky terug naar Kampala
Ik blijf me verbazen wat er allemaal onderweg te zien is
Ze zijn aan de weg aan het werken deze moet breder worden en voorzien van afvalt
Nu moet je weten dat de weg hier vooral bestaat uit heel rood zand en als het warm is dus rood stof wordt,
Onderweg is dus alles rood alleen de nieuwe bladeren van bomen of struiken zijn groen
De weg is niet voorzien van een middenstreep en bij elk dorp zijn er nogal wat drempels.
Alles blijft een beetje op zijn eigen weg helft maar soms is het beter om een heel stuk op de andere weghelft te rijden omdat daar de drempel net iets lager is
Het stoft hier nu dus verschrikkelijk en alles staat dus buiten de winkels, kleding pastic bakken,kinderspeelgoed, schoenen en bankstellen staan dus gewoon ook in die stof
Voor ons is dit absoluut niet mogelijk maar hier is dit gewoon

Groetjes Gerrie