bluesky -1-

Bluesky-1-
Vanmorgen eerst Bert uitgezwaaid die met zijn fietske vertrokken is.
Om klokslag 12 uur kwam onze chauffeur Hamza, een man van de tijd, zeer uitzonderlijk hier.
s’ Middags aangekomen vanuit Entebbe, ook nu zien we weer goed de vooruitgang van dit land. De infrastructuur is zo verbeterd!! Er is nu een snelweg van Entebbe tot Nansana, dat wil zeggen dat het verkeer helemaal om Kampala heen gaat. Kampala blijft natuurlijk een grote ellende maar nu die weg er omheen gaat zie je ook de omgeving veranderen, er zijn winkels, gebouwen en kantoren bijgekomen. En in anderhalf uur waren we nu bij Bluesky in plaats van 4 uur vorige jaar!! Het is rustig op de weg, er staan zelf verkeersborden, wat een vooruitgang.
Ook in Kakiri, het dichtstbijzijnde dorp van Bluesky is gegroeid, het is geweldig: hier is nu alles te koop en hoeft men dus niet meer nar de grote stad.
Helaas is de weg naar Bluesky nog steeds hetzelfde: en zandpad met gigantische kuilen en gaten, maar dat mag de pret niet drukken.
We werden weer hartelijk ontvangen door de Bluesky-ers.

Ik heb even een korte samenvatting gemaakt van de huidige situatie:
Er zijn op dit moment 7 leerlingen special needs die bij Bluesky wonen.
Gerald heeft een verstandelijke beperking en ook nog een beperking aan beide armen, kan toch redelijk veel werk verrichten ondanks deze handicap..
Derek heeft een verstandelijke beperking maar redelijk niveau en heeft de extra taak om de poort te openen
Peace heeft een heel laag niveau en daarbij ook nog halfzijdig verlamd.
Jovan is nog een jong kind met down, sinds vorig jaar hier, wat in het begin nogal wat problemen heeft opgeleverd omdat hij zo koppig was. (hoe kan dat nou met Downsyndroom ) Nu gaat het goed met hem, hij ziet er ook erg gelukkig uit.
Ibrah is een jongen met een leerachterstand, hij is 10 jaar nu maar kan nog niet tot 10 tellen.
Dan hebben we nog Peter, dit is een oud-leerling en heeft vorig jaar zijn “diploma”gehaald, hij werkt hier onder begeleiding en krijgt kost en inwoning en een kleine vergoeding voor zijn werk. Hij werkt veel in de tuin en bij de dieren.
Angela, eveneens een oud leerling, ook afgestudeerd vorig jaar, werkt hier ook onder begeleiding en helpt bij de boerderij en het koken.
Mallee is een jongen uit de buurt van ongeveer 18 jaar en is een manusje van alles, hij is in vaste dienst.
Olivia is de vriendin van Godwin en is verantwoordelijk voor het huishouden en de boerderij.
Elixer en Aïsha zijn de twee leerkrachten en dan is er nog Christien als leerkracht, maar zij is met zwangerschapverlof.
Voor de andere 8 oud leerlingen die vorig jaar hun diploma hebben gekregen is er inmiddels in overleg met ouders voor bijna allemaal een begeleide baan gevonden. Super.

Lesrooster:
’s morgens helpen de special needs eerst met de dieren, de school begint dan alvast voor de basisschool leerlingen. Na de pauze volgen alle leerlingen de normale lessen, dus ook de special needs. Na de lunch krijgen de specials praktijklessen, een klein groepje basisschool leerlingen sluit dan hierbij aan en deze groep wisselt per dag. Alle basisschool leerlingen zijn kinderen uit de buurt, omdat er hier maar heel weinig onderwijs was hebben veel kinderen een leerachterstand. Voor de boarding leerlingen betalen ouders ongeveer 150 euro per therm (periode van 10 weken), voor de dagschool betalen ouders ongeveer 17 euro per therm. Voor veel ouders van de kinderen hier uit de buurt is dit te veel. In overleg met Godwin wordt dan bepaald wat ze kunnen betalen. Een Koreaanse organisatie vult dit dan aan voor de basisschool leerlingen. Dit staat dus los van de special needs. Het project special needs is selfsupporting met de inkomsten uit de boerderij en groententuin, verkoop van stenen, schoenen enz.
Het doel is om meer boarding leerlingen te krijgen zodat er meer inkomsten komen. De special needs zouden dan aangevuld worden met leerlingen zonder beperking, ze kunnen elkaar dan helpen en elkaar motiveren. Er is plaats voor maximaal 24 leerlingen. Het blijft echter nog steeds moeilijk om leerlingen met een verstandelijke beperking binnen te krijgen omdat nog steeds de ouders en de bevolking het nut er niet van in ziet om deze mensen onderwijs te geven, want ze zijn minderwaardig en nutteloos.
Soms krijgt Godwin aanvragen van ouders met een zwak verstandelijke en lichamelijke beperking, die nergens anders terecht kunnen. Helaas heeft Bluesky hier geen faciliteiten voor en verwijst Godwin ze door.
Tot zover de huidige situatie.

Gisteren al veel overleg gehad over de behaalde doelen zoals gesteld in ons business rapport wat we geschreven hebben.
Ook hebben we gepraat over een visvijver omdat er achter in de tuin een beekje loopt en het makkelijk te realiseren is: gezonde voeding, extra taak/les voor de special needs, extra opbrengst uit verkoop. Dit achterste gedeelte van de tuin was vorig jaar nog een grote jungle maar nu is het helemaal aangeplant. Ook hebben ze hier een waterreservoir gemaakt wat straks water via een pomp (met dank aan Tjeu Vinken) en buizen gebruikt kan worden als irrigatiesysteem voor dit gedeelte. Het voorste gedeelte van de tuin heeft ook een irrigatiesysteem vanuit de waterpomp die we in 2014 gerealiseerd hebben.
Een enorme vooruitgang natuurlijk. Ik heb wat foto’s bijgevoegd van de tuin van ongeveer 2,5 hectare zodat je een beeld hebt.
Woensdag gaan we kijken bij een echtpaar waar ik vorig jaar al geweest ben die al enorm veel onderzoek hebben gedaan en de juiste mensen kennen om e.e.a. uit te voeren. Het is haalbaar hier en dat zou super zijn.
Morgen gaan we kijken hoe het in de klassen gaat en misschien kunnen we daar nog iets aan toevoegen.
Dinsdag gaan we samen naar de nieuwe bank van Bluesky, voor geldzaken moest Godwin eerst altijd naar Kampala maar door de vooruitgang is er nu een bank dichtbij in Kakiri, maar we moeten even aangeven dat wij een niet politieke organisatie zijn.
Weer een vol programma dus.

Vanochtend om 8 uur was alles hier al in volle gang. Petra en ik zitten dat vanaf ‘ons balkonnetje’ mooi af te kijken. Vooral het verzorgen van de dieren en het schoonmaken van hun hokken neemt erg veel tijd in beslag. Ze doen dat echt heel grondig. Daarna moet iedereen zich nog wassen (met een teiltje water, een bekertje en wat zeep) en daarna konden we pas gaan ontbijten met ons allen.
We hadden besloten om mee naar de kerk te gaan. De kinderen hadden allemaal mooie kleren aan en ook Petra en ik hadden voor deze gelegenheid een jurk aangetrokken.
Tegen 11.00u vetrokken we te voet daarheen. De dienst scheen al 1 uur bezig te zijn maar het maakt hier blijkbaar niets uit als je dan nog met een hele groep binnen komt vallen.
De kerk blijkt niet veel meer dan een schuur te zijn met een aantal rijen stoeltjes en een podium met een soort altaar, wat doeken als versiering en twee bakken gevuld met bloemen uit het veld. Maar ondanks deze soberheid was het erg indrukwekkend hoe toegewijd deze mensen aan God zijn en hoe veel ze bidden, zingen en dansen met z’n allen!
De zang werd begeleid door trommels die in een constant ritme werden bespeeld door enkele kinderen die elkaar soms afwisselden. Ook hadden een groepje kinderen een eigen lied + dansje opgevoerd. Ook Petra en ik werden uitgebreid bedankt voor onze aanwezigheid en na afloop hadden we ook nog een tas met avocado’s meegekregen die even daarvoor geofferd waren. Twee uur later liepen we weer terug naar de school en moesten we even bekomen van deze ervaring.