uganda 27
Door: petra
Blijf op de hoogte en volg petra
11 Januari 2009 | Oeganda, Kampala
Nou de wedstrijd zondag, gewoon een nieuwe wedstrijd, en de tegenpartij van Kiwangala had nieuwe shirts geregeld? De KNVB oranje shirt, waar halen ze het vandaan? Maar goed de wedstrijd begon, maar in de rust bleek dat er vergeten was de namen te controleren en tijdens de pauze bleken er een paar spelertjes opgesteld te staan die er afgelopen week niet waren. Kortom weer een hoop trammelant, maar de spelers werden gewisseld en de wedstrijd ging door. Gelukkig werd er gescoord en Kiwangala verloor. Maar wonnen wel de geit, die gezakt was van hoofdprijs naar tweede prijs. De eerste prijs was nu een beker en een geldprijs. Maar Kiwangala was erg blij met de geit die als een trofee werd rondgedragen Ach erem.Nico en ik hebben de regengoten opgehangen wat een erg moeilijke klus is, zonder fatsoenlijk gereedschap, met een gammele trap en een flexibele goot. Maar het is gelukt. En in plaats van een te dure regenpijp hebben we een lege petfles gebruikt die hier werkelijk multifuctioneel zijn, we kunnen ze overal voor gebruiken: als spelmateriaal, opbergmateriaal, trechter, kandelaar en gevuld met water kun je ze verwarmen in de zon als waswater. Ook hebben we nogmaals gesproken over de kosten voor de vloeren in de andere klassen en het sanitaire blok. Over de begroting zijn wat onduidelijkheden maar waarschijnlijk kunnen we dit allemaal realiseren, dat zou mooi zijn. We zijn veel bezig met eten koken, want dat duurt nogal op een petroleum stelletje. En ´s morgens hebben we eerst een uitgebreid vrijwilligersontbijt, met chapatti´s een soort pannenkoekje, mandaza´s een soort oliebol en vers fruit. Heel gezellig en relaxed. Verder zijn we druk, nou ja druk valt wel mee het is allemaal op een afrikaans tempo, bezig geweest met het realiseren van de inrichting van de ruimte voor de mushrooms voor Claire haar project. (via de familie van Claire hebben we ook extra financiële steun gekregen): Cotfone gaat een soort oesterzwammen kweken wat verkocht gaat worden op markten en aan winkels in Masaka. Mark (amerikaanse peace corps –vrijwilliger zorgt voor de marketing). Claire heeft hier ervaring mee opgedaan en zal deze kennis overbrengen op vrijwilligers van Cotfone. Ook via Kees en Kim (nederlands stel wat ik ontmoet heb in Ivory, ge weet wel die uit eindhoven!) hebben we extra inkomsten gekregen.Daarbij hebben zij gezorgd, toen ze nog hier waren, dat Cotfone een internet verbinding kreeg door geld te doneren voor een modem.
Concreet hebben wij als stichting geïnvesteerd:
· VCT dag in november (de testdag voor HIV/Aids)
· Promotie Cotfone tijdens een congres voor ontwikkelingssamenwerking in Nairobi
· cementen vloeren in de babyclass
· stalen ramen en deuren in deze class
· mushroom kwekerij met mogelijkheden voor extra inkomsten
· cementen vloer in alle andere klassen
· materialen voor het maken van de sanitaire voorziening met dubbele urinoirs en wasruimte
· boekenkasten gemaakt door de plaatselijke timmerman
· nieuw verplaatsbaar schoolbord gemaakt door de timmerman
· blackbordpaint en kwasten voor dit schoolbord
· lesmaterialen (posters, boeken)
· elektrische voorzieningen in het vrijwilligers verblijf
· dakgoten
· 2 watertanks voor het opvangen van regenwater
· goals voor het voetbalveld op de speelplaats (alleen arbeid geïnvesteerd en heeeuuul veeeuuul zweet)
Afgelopen dinsdag was het een drukte van jewelste, Elisa (heeft een kunstopleiding achter de rug en heeft zich gespecialiseerd in de schilderkunst), heeft een schildercursus georganiseerd voor kinderen van 15 jaar en ouder. Deze cursus duurt 8 lessen en kinderen leren alles over vorm, perspectief, kleur en krijgen heel veel praktijklessen, kei leuk om te zien, ik zal wat foto’s bijvoegen. Ook gaan ze maskers maken van modder, daarvoor moest eerst zand gegraven en gestampt worden,en toen alles zeven met een theezeeef, och ge kunt maar iets doen om bezig te blijven, niet dan? We hebben ook meegeholpen in de klas. Na wat communicatie stoornissen in het begin was het achteraf toch een succes, de kinderen hebben genoten en wij ook! Woensdag ben ik met Elisa naar Masaka geweest om te shoppen en allerlei luxe dingen te kopen die ze hier niet hebben (aardappels, boontjes, chocolade, nescafe, ja voor ons een luxe!) en Nico heeft ondertussen met Mark en Vincent (vrijwilliger Cotfone) bomen gekapt Dat gaat hier met een groot mes (panga) i.p.v. een zaag. Deze boomstammen hebben ze naar Cotfone gesleept zodat we ze kunnen verwerken voor het maken van doelpalen/goals en het maken van de standaard voor het schoolbord. Op donderdag hadden we een discussie met Kayinga over inzage in de financiën en de communicatie. We hebben gemerkt dat mensen hier in Uganda die iets bereikt hebben zichzelf op een voetstuk plaatsen en zelfs arrogant worden. We hebben in een gesprek duidelijk proberen te maken dat je als team samen moet werken en dat er gelijkheid moet zijn en ieders mening belangrijk is. Ook zullen de (ugandese) en internationale lange termijn vrijwilligers meer betrokken moeten worden bij allerlei beslissingen. En als je als Ugandese organisatie wil samenwerken met westerse organisaties zul je de werkwijze moeten aanpassen. Claire en ik hebben een evaluatie gesprek gehad en afgesproken dat we alle materialen zullen betalen nodig voor het leggen van vloeren en het maken van het sanitaire blok. Afgesproken dat er toezicht en overleg is door en met de vrijwilligers (Mark en Elisa zijn hier nog lange tijd/ Claire blijft hier nog twee weken en kan zien wat er gebracht wordt aan materialen) en dat ik in maart terug kom om e.e.a. te evalueren. Ook heeft Claire een contractje opgesteld over het mushroomproject wat onder verantwoordelijkheid gaat vallen van de twee Ugandese vrijwilligers (die al lange tijd fulltime voor Cotfone werken zonder enige vergoeding) die met dit project ook een eigen inkomen kunnen genereren. E.e.a. gaat dan onder begeleiding van Kayinga en Mark die hen zoveel mogelijk zullen steunen in het opzetten van dit project. Een ander deel van de opbrengst zal besteed worden voor schoolmaterialen. Het was even moeilijk voor Kayinga, Richard en de aannemer (wij als twee vrouwen!!) maar tenslotte gingen zij akkoord met onze voorstellen. Voor ons is het heel belangrijk dat er toezicht is en dat er open gecommuniceerd wordt over de investeringen door Cotfone en betaald door Na Maono. ’s Middags terug naar Nansana waar we weer erg konden genieten van de tegels op de vloer en vooral de warme douche. En het is erg leuk om iedere keer als ik terugkom in Ivory het personeel echt blij is ons te zien, je voelt je echt welkom. Inmiddels was ook bekend hier dat Robert mij besodemieterd had en ze leven allemaal erg mee en vinden het heel erg vervelend. Hier in het dorp hoeft hij zich niet meer te vertonen, iedereen weet inmiddels het verhaal, daar heeft het personeel voor gezorgd n.a.v. het stukje in de krant. Fijn.
Maandag vertrekken we weer voor een weekje vakantie, ja als je jezelf niet kietelt….., maandag naar Murchison falls, national park met wilde dieren en een grote waterval, de Nijl stroomt door dit gebied. Daarna gaan we naar Jinja waar we ons laatste weekend in Uganda heel romantisch gaan doorbrengen in een tent met uitzicht op de Nijl. Dus komende week geen weblog maar voor we vertrekken naar Kenya praten we jullie helemaal bij en hopelijk met schitterende foto’s. Ik begrijp dat het in Nederland keikouw is, moeilijk voor te stellen in korte broek in de schaduw, sterkte allemaal maar probeer een beetje te genieten van de dikke winterjassen, schaatsen, kachel, koude voeten, ijskrabben ’s morgens, bevroren leidingen, erwtensoep en oorwarmers!! We zullen aan jullie denken als wij ’s avonds buiten zitten bij een kampvuurtje, onder de sterrenhemel met 27°C, poehpoeh wat een ellende!!
Hallo allemaal ik mag weer achter de computer van ons Peet (ze is er zelf bij dus dat kan niet fout gaan hoop ik)
Het is toch anders!
Om in een hok van 2.75 bij 3.00 meter te slapen te eten en te leven
Om 40 meter naar de latrine te moeten lopen (ook s”nachts zonder licht)
Om te douchen in de urinoir ruimte met een afwasbak koud water en een bekertje als douche
Om te koken op een petroleum stelletje met 1 pitje (wat heeeeeeel lang duurt)
Om te ontdekken dat er geen bouwmarkt is om even materiaal te halen
Om hier te moeten improviseren met troep (kromme spijkers, plastic flessen,stukjes afgedankt hout,wat touw e.d)
Om op de grond te slapen (die niet hélemaal waterpas loopt)
Om zandvlooien (jiggers) in je voeten te hebben die zichzelf inkapselen en zich voeden met jouw vlees. Ik had er op een gegeven moment 15, één was er zo groot als een vliegen made,dus was het een hele operatie om haar eruit te krijgen. Het is denk ik een haar want ze legt onder je huid eitjes die er dus ook uit gepulkt moeten worden.
Ik heb nu dus verschillende gaten in mijn voet.
Om over alles wat je koopt te moeten onderhandelen, al gaat het maar over 8cent
Om overal op te moeten wachten (afspraak om 10 uur kan ook morgen om 10 uur of een andere tijd zijn)
Om s’morgens brood en fruit te halen en kinderen je hartelijk begroeten met baai mzungu
Om mee te maken dat het overgrote deel van de mensen verschrikkelijk vriendelijk en gastvrij is.
Om te zien dat er tweepersoons bedden achter op de fiets, of twee varkens achter op een bromfiets samen gebonden vervoerd worden (hoezo ik ben op de fiets en kan niks meenemen)
Om op woensdag geen groen groen blauw groen groen te horen,en de lunch opvang te missen.
Om te zien dat ze helemaal verrukt zijn van de gipsen klompjes (bedankt Bianca) maar niet weten wat het is, ze bijten er in en denken dat het snoepjes zijn.
Om zonder stroom te zitten,en dat het om half acht pikke donker is.
Om tientallen vliegende mieren in je kamer te hebben (s’nachts)en dat je dan blij bent dat je onder een klamboe slaapt.
Om s’morgens vroeg op te staan en duizenden vleugels van de mieren ziet liggen die ze dezelfde dag verliezen.
Om kinderen te zien die de mieren vangen en opeten.
Om te beseffen als je hier zit dat er meer is dan het jachtige bestaan in nederland.
Om te zien dat mensen hier heel blij zijn met weinig.
Om te voelen dat mensen dankbaar zijn dat je iets doet om de omstandigheden iets te verbeteren.
Ik kan nog wel even door gaan maar dat doe ik niet.
We hebben een geweldige en onvergetelijke tijd hier,dit is voor mij de laatste week in Uganda en daarna naar Kenia we kijken er naar uit.
Ik vind het wel jammer dat ik de winterperiode op school heb gemist (je kunt niet alles hebben)
De hartelijke groeten uit een warm en heel mooi land
Petra en Nico
Concreet hebben wij als stichting geïnvesteerd:
· VCT dag in november (de testdag voor HIV/Aids)
· Promotie Cotfone tijdens een congres voor ontwikkelingssamenwerking in Nairobi
· cementen vloeren in de babyclass
· stalen ramen en deuren in deze class
· mushroom kwekerij met mogelijkheden voor extra inkomsten
· cementen vloer in alle andere klassen
· materialen voor het maken van de sanitaire voorziening met dubbele urinoirs en wasruimte
· boekenkasten gemaakt door de plaatselijke timmerman
· nieuw verplaatsbaar schoolbord gemaakt door de timmerman
· blackbordpaint en kwasten voor dit schoolbord
· lesmaterialen (posters, boeken)
· elektrische voorzieningen in het vrijwilligers verblijf
· dakgoten
· 2 watertanks voor het opvangen van regenwater
· goals voor het voetbalveld op de speelplaats (alleen arbeid geïnvesteerd en heeeuuul veeeuuul zweet)
Afgelopen dinsdag was het een drukte van jewelste, Elisa (heeft een kunstopleiding achter de rug en heeft zich gespecialiseerd in de schilderkunst), heeft een schildercursus georganiseerd voor kinderen van 15 jaar en ouder. Deze cursus duurt 8 lessen en kinderen leren alles over vorm, perspectief, kleur en krijgen heel veel praktijklessen, kei leuk om te zien, ik zal wat foto’s bijvoegen. Ook gaan ze maskers maken van modder, daarvoor moest eerst zand gegraven en gestampt worden,en toen alles zeven met een theezeeef, och ge kunt maar iets doen om bezig te blijven, niet dan? We hebben ook meegeholpen in de klas. Na wat communicatie stoornissen in het begin was het achteraf toch een succes, de kinderen hebben genoten en wij ook! Woensdag ben ik met Elisa naar Masaka geweest om te shoppen en allerlei luxe dingen te kopen die ze hier niet hebben (aardappels, boontjes, chocolade, nescafe, ja voor ons een luxe!) en Nico heeft ondertussen met Mark en Vincent (vrijwilliger Cotfone) bomen gekapt Dat gaat hier met een groot mes (panga) i.p.v. een zaag. Deze boomstammen hebben ze naar Cotfone gesleept zodat we ze kunnen verwerken voor het maken van doelpalen/goals en het maken van de standaard voor het schoolbord. Op donderdag hadden we een discussie met Kayinga over inzage in de financiën en de communicatie. We hebben gemerkt dat mensen hier in Uganda die iets bereikt hebben zichzelf op een voetstuk plaatsen en zelfs arrogant worden. We hebben in een gesprek duidelijk proberen te maken dat je als team samen moet werken en dat er gelijkheid moet zijn en ieders mening belangrijk is. Ook zullen de (ugandese) en internationale lange termijn vrijwilligers meer betrokken moeten worden bij allerlei beslissingen. En als je als Ugandese organisatie wil samenwerken met westerse organisaties zul je de werkwijze moeten aanpassen. Claire en ik hebben een evaluatie gesprek gehad en afgesproken dat we alle materialen zullen betalen nodig voor het leggen van vloeren en het maken van het sanitaire blok. Afgesproken dat er toezicht en overleg is door en met de vrijwilligers (Mark en Elisa zijn hier nog lange tijd/ Claire blijft hier nog twee weken en kan zien wat er gebracht wordt aan materialen) en dat ik in maart terug kom om e.e.a. te evalueren. Ook heeft Claire een contractje opgesteld over het mushroomproject wat onder verantwoordelijkheid gaat vallen van de twee Ugandese vrijwilligers (die al lange tijd fulltime voor Cotfone werken zonder enige vergoeding) die met dit project ook een eigen inkomen kunnen genereren. E.e.a. gaat dan onder begeleiding van Kayinga en Mark die hen zoveel mogelijk zullen steunen in het opzetten van dit project. Een ander deel van de opbrengst zal besteed worden voor schoolmaterialen. Het was even moeilijk voor Kayinga, Richard en de aannemer (wij als twee vrouwen!!) maar tenslotte gingen zij akkoord met onze voorstellen. Voor ons is het heel belangrijk dat er toezicht is en dat er open gecommuniceerd wordt over de investeringen door Cotfone en betaald door Na Maono. ’s Middags terug naar Nansana waar we weer erg konden genieten van de tegels op de vloer en vooral de warme douche. En het is erg leuk om iedere keer als ik terugkom in Ivory het personeel echt blij is ons te zien, je voelt je echt welkom. Inmiddels was ook bekend hier dat Robert mij besodemieterd had en ze leven allemaal erg mee en vinden het heel erg vervelend. Hier in het dorp hoeft hij zich niet meer te vertonen, iedereen weet inmiddels het verhaal, daar heeft het personeel voor gezorgd n.a.v. het stukje in de krant. Fijn.
Maandag vertrekken we weer voor een weekje vakantie, ja als je jezelf niet kietelt….., maandag naar Murchison falls, national park met wilde dieren en een grote waterval, de Nijl stroomt door dit gebied. Daarna gaan we naar Jinja waar we ons laatste weekend in Uganda heel romantisch gaan doorbrengen in een tent met uitzicht op de Nijl. Dus komende week geen weblog maar voor we vertrekken naar Kenya praten we jullie helemaal bij en hopelijk met schitterende foto’s. Ik begrijp dat het in Nederland keikouw is, moeilijk voor te stellen in korte broek in de schaduw, sterkte allemaal maar probeer een beetje te genieten van de dikke winterjassen, schaatsen, kachel, koude voeten, ijskrabben ’s morgens, bevroren leidingen, erwtensoep en oorwarmers!! We zullen aan jullie denken als wij ’s avonds buiten zitten bij een kampvuurtje, onder de sterrenhemel met 27°C, poehpoeh wat een ellende!!
Hallo allemaal ik mag weer achter de computer van ons Peet (ze is er zelf bij dus dat kan niet fout gaan hoop ik)
Het is toch anders!
Om in een hok van 2.75 bij 3.00 meter te slapen te eten en te leven
Om 40 meter naar de latrine te moeten lopen (ook s”nachts zonder licht)
Om te douchen in de urinoir ruimte met een afwasbak koud water en een bekertje als douche
Om te koken op een petroleum stelletje met 1 pitje (wat heeeeeeel lang duurt)
Om te ontdekken dat er geen bouwmarkt is om even materiaal te halen
Om hier te moeten improviseren met troep (kromme spijkers, plastic flessen,stukjes afgedankt hout,wat touw e.d)
Om op de grond te slapen (die niet hélemaal waterpas loopt)
Om zandvlooien (jiggers) in je voeten te hebben die zichzelf inkapselen en zich voeden met jouw vlees. Ik had er op een gegeven moment 15, één was er zo groot als een vliegen made,dus was het een hele operatie om haar eruit te krijgen. Het is denk ik een haar want ze legt onder je huid eitjes die er dus ook uit gepulkt moeten worden.
Ik heb nu dus verschillende gaten in mijn voet.
Om over alles wat je koopt te moeten onderhandelen, al gaat het maar over 8cent
Om overal op te moeten wachten (afspraak om 10 uur kan ook morgen om 10 uur of een andere tijd zijn)
Om s’morgens brood en fruit te halen en kinderen je hartelijk begroeten met baai mzungu
Om mee te maken dat het overgrote deel van de mensen verschrikkelijk vriendelijk en gastvrij is.
Om te zien dat er tweepersoons bedden achter op de fiets, of twee varkens achter op een bromfiets samen gebonden vervoerd worden (hoezo ik ben op de fiets en kan niks meenemen)
Om op woensdag geen groen groen blauw groen groen te horen,en de lunch opvang te missen.
Om te zien dat ze helemaal verrukt zijn van de gipsen klompjes (bedankt Bianca) maar niet weten wat het is, ze bijten er in en denken dat het snoepjes zijn.
Om zonder stroom te zitten,en dat het om half acht pikke donker is.
Om tientallen vliegende mieren in je kamer te hebben (s’nachts)en dat je dan blij bent dat je onder een klamboe slaapt.
Om s’morgens vroeg op te staan en duizenden vleugels van de mieren ziet liggen die ze dezelfde dag verliezen.
Om kinderen te zien die de mieren vangen en opeten.
Om te beseffen als je hier zit dat er meer is dan het jachtige bestaan in nederland.
Om te zien dat mensen hier heel blij zijn met weinig.
Om te voelen dat mensen dankbaar zijn dat je iets doet om de omstandigheden iets te verbeteren.
Ik kan nog wel even door gaan maar dat doe ik niet.
We hebben een geweldige en onvergetelijke tijd hier,dit is voor mij de laatste week in Uganda en daarna naar Kenia we kijken er naar uit.
Ik vind het wel jammer dat ik de winterperiode op school heb gemist (je kunt niet alles hebben)
De hartelijke groeten uit een warm en heel mooi land
Petra en Nico
-
11 Januari 2009 - 17:06
Nicolette:
Hallo, wat fijn om jullie op de foto's te zien! Voor mij weer even wat dichterbij! Nico wat kun je leuk schrijven! Moet je vaker doen! Ga zo door allebei, geweldig werk, maar wel gezond blijven heh. Goed op jullie zelf passen. Knuffel -
11 Januari 2009 - 17:30
Miranda:
Nog de beste wensen voor 2009!!!
Wat hebben jullie weer veel gedaan!!! En leuk om de foto's te zien, het is net of we er een beetje bij zijn!
Geniet van jullie laatste week in Uganda en dan op naar Kenia!!!
Heel veel plezier en geniet ervan!
Liefs -
11 Januari 2009 - 17:41
José Guffens:
Hallo. Als ik zo lees hebben jullie toch al heel wat voor elkaar weten te krijgen, geweldig allemaal.
Ga lekker genieten van jullie weekje vakantie en van elkaar.
Foto's kijken blijft altijd
mooi en geeft een goede indruk hoe het er een beetje uitziet.
-
11 Januari 2009 - 17:52
Anja Thielen:
Hoi Petra en Nico
Fijn Nico, dat je nu zelf kunt ondervinden hoe het is in Uganda!
Een hele fijne tijd nog samen in Uganda en Kenia!!
En natuurlijk allebei nog alle goeds voor 2009..
Groetjes Anja -
11 Januari 2009 - 18:15
Maartje:
Hallo,
weer een heleboel gedaan!! Leuk om de foto's te zien, maakt het beeld compleet.
Geniet van jullie vakantie in Kenia.
groetjes uit het koude Holland. -
11 Januari 2009 - 18:40
Lonneke:
Hoi,Wat weer een bijzonder mooi verhaal. Vind vooral de korfbalpaal erg mooi!!!!
Geniet lekker van jullie vakantie in Kenia.
Liefs Lonneke -
11 Januari 2009 - 20:42
Vivian:
Hey Nico en Petra,
Leuk om alle foto's te zien en geweldig om te lezen wat jullie al allemaal bereikt hebben!
Geniet van jullie vakantie in Kenia, dat hebben jullie dwars en dubbel verdient!
Groetjes vanuit een warm huisje in sevenum!
-
11 Januari 2009 - 21:36
Anke En Henriëtte:
Hoi Petra en Nico,
Wat doen jullie toch prachtig werk, geweldig. De foto's zijn heel mooi, kunnen we precies zien wat jullie doen! ha, ha!! Echt wij vinden het grandioos!
Vandaag zijn we naar de Rooye Plas geweest, heerlijk op het ijs, Anke heeft genoten.Daarna lekkere chocolademelk met slagroom. Ik sprak daar nog een vriendin die op wintersport gaat in februari, zo koud nu hier, ze gaat toch liever naar een warm land! Nou wij vinden het wel lekker, schaatsen, lekker wandelen en genieten van de sprookjesachtige plaatjes.
Heel veel plezier met jullie uitstapje!! Jezelf blijven kietelen! En misschien elkaar!
Geniet ervan.
Groetjes Anke en Henriëtte. -
11 Januari 2009 - 23:23
Perry:
Dankjewel voor jullie verhaal met de foto's! Je kunt lezen en zien dat er weer een heleboel is gebeurd op allerlei gebied. Leuk die schilderklas, er komen vast een heleboel creatieve uitingen op het doek! Geniet van de goede dingen, die jiggers lijken me vreselijk! -
11 Januari 2009 - 23:23
Willemien:
Peet, je blijft gelukkig wel in het Veldhovens dialect schrijven(keikoud:)), voor de rest raak je volgens mij aardig aan het Afrikaanse leven gewend.
En Nico, jouw toegevoegde versie geeft volgens mij perfect weer waar de grote verschillen in zitten van ons kikkerlandje en het Afrikaanse continent waar jullie nu zijn.
De foto's maken het plaatje uiteraard weer compleet.
Lieve groetjes. -
12 Januari 2009 - 07:41
Corien:
Ha die Petra en Nico,
Ik heb weer genoten van jullie laatste berichten. Wat zijn jullie goed bezig zeg.....de babyclass ziet er mooi en verzorgd uit met die kasten, bankjes, die vloer, die luiken, deur en alles eigenlijk. Toppie! En dan dat afwasteiltje met die baby, kunnen jullie zo'n teiltje met inhoud voor mij meenemen? Ik zit hier helemaal te smelten......
Keep on the good works maar weer......dikke kus. -
12 Januari 2009 - 08:56
Marja Van Genugten:
Hoi Petra en Nico,
Weer een prachtig verhaal en wat hebben jullie al veel bereikt. Geweldig! En dan die foto's erg fijn, zo krijgen wij een echt goed beeld. Ik wens jullie een heel fijne week en geniet van de natuur en het samen zijn.
Heel veel groetjes Marja -
12 Januari 2009 - 08:59
Kristel:
Hey hallo daar,
Goh...af en toe krijg ik het hier in ons haastige bestaan niet eens voor elkaar om alles gelijk te lezen.
En daar is het volgende verhaal van jullie alweer.
Nu dus 2 verhalen gelezen.
Jullie ook nog de beste wensen voor 2009.
Maar ik weet nu al dat het een onvergetelijk jaar voor jullie zal worden.
Jullie zijn samen goed bezig hoor !! Petje af, voor alles wat jullie daar doen; voor wat jullie hier achter laten en (tijdelijk)opgeven.
Tja...warm weer is leuk, maar een week sneeuw zien is toch ook wel weer heel leuk hoor !! hihi.
Alvast heel veel plezier op jullie vakantie...geniet ervan !!
groetjes,
Kristel -
12 Januari 2009 - 09:20
Kriek:
Hallo Petra en Nico
Zo anders, zo ver weg, zo vindingrijk wordt je daar, noodgedwongen. En zo leuk om te lezen en de foto's te zien. Bedankt. Fantastisch. Geniet van jullie weekje vakantie. Hier? De sneeuw ligt er al een week, maar vanmiddag gaat het een beetje dooien. Jammer, schaatsgekte allom. Misschien komt de vorst verderop in de week terug.
Groeten Kriek -
12 Januari 2009 - 18:12
Maria Vinken:
Hoi Petra en Nico
mooie verhalen, mooie foto's. Het blijft een leuke bezigheid om jullie verhalen te lezen.
Geniet van jullie vakantie, want je moet jezelf zeker af en toe blijven kietelen.
Groetjes Maria V -
15 Januari 2009 - 09:45
Helma:
Wat een prachtige plaatjes, geniet van jullie verdiende vakantie.
Lieve groeten Helma -
19 Januari 2009 - 10:27
De Kinderen Van Lz2:
Hallo Nico,
Mooie foto's van Afrika.We hebben de school gezien. Was het hondje een beetje vies?
Hoe gaat het met je voeten? Het zag er maar eng uit.
Heel veel groeten van alle kinderen van lz 2 van de PWAschool -
19 Januari 2009 - 11:47
Miep:
Hallo Petra en Nico,Allereerst een supergoed 2009!
Vol bewondering lees ik jullie reisverhalen. Heerlijk om dit alles mee te mogen beleven. Nou ja, het is niet allemaal geweldig, maar het positieve dat jullie weten over te brengen geeft me energie in ons koude kikkerlandje. Bedankt en nog fijne dagen in Uganda. Vooral genieten van de vakantie en succes in Kenia. Liefs Miep -
02 Februari 2009 - 07:05
Helma Van De Put:
Dag Nico en Petra,
Het sneeuwt hier vandaag en ineens moest ik aan jullie denken! Daarom heb ik net even even vanuit Hapert jullie avonturen wat bijgelezen en ik krijg een aardige indruk van jullie bestaan daar! Ik wens jullie veel suces met alle initiatieven tot verbetering van de leef en leeromstandigheden in Oeganda. Maak er een mooie tijd van en veel groeten vanuit Brabant, Helma van de Put
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
