Uganda 28
Door: petra
Blijf op de hoogte en volg petra
19 Januari 2009 | Oeganda, Kampala
Uganda 28
Ja weet ik weer niet waar ik moet beginnen:
Maandagmorgen eerst de Nederlandse ambassade gebeld om advies te vragen m.b.t. affaire Robert. Ze vertelde me dat ik reeds al het mogelijke had ondernomen. Ook bevestigde zij onze mening over het betalen van de politie: nooit doen, heeft geen enkele zin. Je kunt ze alleen enigszins onder druk zetten door regelmatig contact op te nemen. Over een advocaat benaderen zeiden ze dat het ervan afhangt hoeveel geld maar nog belangrijker hoeveel tijd je wilt besteden. Het is gewoon een kwestie van de langste adem. Hij vroeg mij e.e.a. op papier te zetten en door te sturen, alleen ter informatie want de ambassade kan niets voor me doen. Toen weer terug naar het politiebureau en afgesproken dat als er iets nieuws te melden is zij contact opnemen met Godwin. In maart zal ik weer terug gaan naar het politiebureau, maar ik heb weinig vertrouwen in hun speurneus vermogen, want dat schijnt niet te werken zonder schillingen. Einde!!!!
Maandagavond zijn we heerlijk Italiaans weestte eten met Claire, Elisa en Beatrice en baby cotfone. Met Claire e.e.a. nog besproken over gemaakte afspraken en toekomstplannen Cotfone. Eind maart ga ik daar weer heen en kijken of de gemaakte afspraken nagekomen zijn. Inmiddels is bekend geworden dat Oscar (onze voorzitter) hier komt dus we maken er een gezamenlijk (zaken) reisje van. Even voor alle duidelijkheid, het is allemaal op eigen kosten, zo gaat dat met vrijwilligers. Dinsdagmorgen vertrokken vanuit backpackershotel Red Chili naar Murchison Falls. Lange ( 9uur) stoffige reis met vier gezellige Denen en een te religieus Nederlands zendelingenstel. Onderweg in Masindi de lunch gehad. Twee uur later een wandeling onderweg naar de falls, heel mooi. Aangekomen in het Red Chili tenten camp met uitzicht over de nijl, schitterend, leuke sfeer, helemaal goed. Wilde zwijnen die rondscharrelen op het camp. Tweepersoons tent en warme douche en toiletten in gezamenlijk sanitaire blok. De volgende morgen om 5.30 uur opgestaan voor de gamedrive (zo noemt men een safaritocht met de auto, waarvan het dak omhoog kan). Schitterende plaatjes met opkomende zon. Eerst met de ferry de nijl oversteken en dan op naar de wilde dieren. Geweldig!! Zware emo momenten, wat is het hier toch mooi, ontroerend, wat hou ik van dit land en wat zal het straks moeilijk zijn om afscheid te nemen. Schitterende foto’s gemaakt (al zeg ik het zelf!), olifanten, waterbokken, kops, hartenbeesten, giraffes, allerlei vogels, En dan ook de verschillende landschappen. Heuvelachtig met groen, of cactussen, of grasland, dan weer palmbomen of acacia’s en uitgestrekt. Kortom een tocht om nooit te vergeten. Het enige minpunt was ons halleluja stel, Jezus Christus. Citaat: “ja de nijlpaarden zijn natuurlijk naar de Nijl genoemd omdat ze daar leven” en “wrattenzwijnen zijn net varkentjes” en “Het is nu 10 uur en 26 minuten dus we zijn bijna 3 uur en 15 minuten onderweg”. Maar we zijn hier voor onszelf dus laat maar. Na de lunch hadden we een boottocht ook weer met z’n achten. Nijlpaarden, olifanten, buffels, krokodillen en heel veel soorten vogels. Geweldig….maar halverwege viel de motor uit van onze boot, hij is fijn, zit je dan midden op de Nijl tussen de krokodillen en hippo’s . Dat zijn zo ongeveer de gevaarlijkste dieren hier. Na een uur konden we overstappen op een andere boot. Gedurende deze tijd konden we genieten van het uitzicht en de geluiden om ons heen. Een voordeel onze zendelingen vriend was uitermate stil, haha. Hij blijkt heeeeeel bang te zijn voor krokodillen. Toen naar de Murchison falls. Ook vanuit de boot weer mooie plaatjes gemaakt. Terug naar het camp waar we ’s avonds laat nog steeds buiten zitten met 28º. Wel heet om te slapen, sorry dat ik even klaag terwijl jullie bij op de kachel zitten om warm te worden en onder drie dekens slapen met pyjama aan.
Donderdagmorgen weer vertrokken naar Kampala, onderweg nog naar Ziwa-park. Daar zitten neushoorn. Alle (!) neushoorn waren gestroopt in Uganda, er was er niet een meer. Gedurende Idi Amin is er heel veel natuur en wilde dieren verloren gegaan. Langzaam komt alles weer en beetje terug. Met deze 6 neushoorn (uit Kenia en Zuid Afrika) is men een fokprogramma op aan het zetten om straks deze kolossen weer terug te kunnen plaatsen. Ze zijn op de goede weg want twee neushoorns zijn zwanger en zullen na een draagtijd van 16 maanden hopelijk bevallen van gezonde beesten. We moesten te voet de vlakte in, mooie plaatjes van de dieren. Op de terugweg twee slangenhuiden gezien van de Black Mamba, een van de gevaarlijkste slangen in Afrika. Gelukkig is nu de droge tijd en zijn deze slangen in de buurt van het meer, en daar hoefde wij gelukkig niet naar toe. Ook in dit park leven antilopen, luipaard en hippo’s. Mooi en goed initiatief. Terug in Kampala waar we overnachten in Red Chili om met een shuttle bus naar Jinja te gaan.
Aldus: op naar Jinja, ontbeten in het Backpackers en toen Nico even rondgeleid door Jinja, ik vind dit het leukste stadje wat ik tot nu toe gezien heb, oke het is een beetje mzungu en een beetje toeristisch maar er zijn heel veel echt afrikaanse tafereeltjes te ontdekken. De markt is gezellig en kleurrijk. Terug naar het Backpackers waar we een lift krijgen op een truck naar de Bujagali watervallen. Nico genoot hier heel erg van, bovenop de vrachtwagen je vasthoudend aan de railing. Bij Bujagali had ik een romantische tent geboekt met een uitzicht over de nijl. Ik was ervan overtuigd dat dit een van de hoogtepunten zou worden qua locatie, maar aangezien we al zoveel moois hadden gezien begon ik even te twijfelen. Maar nee geen twijfel mogelijk, het was geweldig. Een mooie afsluiting van gezamenlijk trip door Uganda, schitterend onvergetelijk uitzicht, mooie tent met warme douche, hangmat en privacy!! Ook was er een gezamenlijk zwembad!!! Ik was eerst gegaan en Nico moest ff wachten van mij. Ik kom de tent binnen met een medewerker en jawel hoor een groene boomslang in de tent, daar zit je dan met je slangentrauma. Maar deze was niet gevaarlijk dus laat maar zitten, we zitten tenslotte in de natuur!! Ik was pas gerustgesteld toen ze vertelde dat het niet mogelijk was voor slangen om de tent in te kruipen, ze hadden daarom een muurtje gemetseld om de tent heen. This is Africa! Nico opgehaald en heb ik hem meegenomen aan de hand, hij mocht pas zijn ogen open doen als we in de tent waren. Ik weet het, een beetje kinderachtig maar wel heel romantisch, toch? Hij was helemaal enthousiast, gelukkig. Op de foto’s kunnen jullie ook even meegenieten. Gaaf, toch???
Heerlijk weekend gehad met wandelen, zwemmen en genieten. Zondagavond laat weer terug in Nansana.
Op dit moment is Nico alles aan het pakken terwijl ik achter mijn computertje zit, goed geregeld. We zijn wel bang dat we een beetje teveel bagage hebben. Ik heb ook van Claire wat kleding gekregen, ik had natuurlijk hier ook het e.e.a. gekocht aan kleding en schoenen wat ik achter wil laten in Kenia bij de meiden daar . En natuurlijk hebben ze heel veel leuke (petra-) dingen te koop hier in Uganda wat allemaal mee moet. Als Oscar straks komt vraag ik of hij een lege koffer mee wil nemen waar ik het e.e.a. in kan laden of ik stuur wat op want ik denk dat ze in Kenia ook heel veel leuke (petra-) dingen hebben. Morgenvroeg vertrekken we naar Entebbe om dan met het vliegtuig via Nairobi naar Mombasa te gaan. Ik kom terug in Uganda, dat is fijn want ik kan het nog niet loslaten. Onvoorstelbaar, ik ben hier nu een half jaar en ik geniet nog steeds. Maar eerst aan het werk in Kenia, we zijn zeer benieuwd hoe het nu is na twee jaar. Het kan dus ff duren voordat ik mijn story kan vervolgen, ik doe mijn best.
Ja weet ik weer niet waar ik moet beginnen:
Maandagmorgen eerst de Nederlandse ambassade gebeld om advies te vragen m.b.t. affaire Robert. Ze vertelde me dat ik reeds al het mogelijke had ondernomen. Ook bevestigde zij onze mening over het betalen van de politie: nooit doen, heeft geen enkele zin. Je kunt ze alleen enigszins onder druk zetten door regelmatig contact op te nemen. Over een advocaat benaderen zeiden ze dat het ervan afhangt hoeveel geld maar nog belangrijker hoeveel tijd je wilt besteden. Het is gewoon een kwestie van de langste adem. Hij vroeg mij e.e.a. op papier te zetten en door te sturen, alleen ter informatie want de ambassade kan niets voor me doen. Toen weer terug naar het politiebureau en afgesproken dat als er iets nieuws te melden is zij contact opnemen met Godwin. In maart zal ik weer terug gaan naar het politiebureau, maar ik heb weinig vertrouwen in hun speurneus vermogen, want dat schijnt niet te werken zonder schillingen. Einde!!!!
Maandagavond zijn we heerlijk Italiaans weestte eten met Claire, Elisa en Beatrice en baby cotfone. Met Claire e.e.a. nog besproken over gemaakte afspraken en toekomstplannen Cotfone. Eind maart ga ik daar weer heen en kijken of de gemaakte afspraken nagekomen zijn. Inmiddels is bekend geworden dat Oscar (onze voorzitter) hier komt dus we maken er een gezamenlijk (zaken) reisje van. Even voor alle duidelijkheid, het is allemaal op eigen kosten, zo gaat dat met vrijwilligers. Dinsdagmorgen vertrokken vanuit backpackershotel Red Chili naar Murchison Falls. Lange ( 9uur) stoffige reis met vier gezellige Denen en een te religieus Nederlands zendelingenstel. Onderweg in Masindi de lunch gehad. Twee uur later een wandeling onderweg naar de falls, heel mooi. Aangekomen in het Red Chili tenten camp met uitzicht over de nijl, schitterend, leuke sfeer, helemaal goed. Wilde zwijnen die rondscharrelen op het camp. Tweepersoons tent en warme douche en toiletten in gezamenlijk sanitaire blok. De volgende morgen om 5.30 uur opgestaan voor de gamedrive (zo noemt men een safaritocht met de auto, waarvan het dak omhoog kan). Schitterende plaatjes met opkomende zon. Eerst met de ferry de nijl oversteken en dan op naar de wilde dieren. Geweldig!! Zware emo momenten, wat is het hier toch mooi, ontroerend, wat hou ik van dit land en wat zal het straks moeilijk zijn om afscheid te nemen. Schitterende foto’s gemaakt (al zeg ik het zelf!), olifanten, waterbokken, kops, hartenbeesten, giraffes, allerlei vogels, En dan ook de verschillende landschappen. Heuvelachtig met groen, of cactussen, of grasland, dan weer palmbomen of acacia’s en uitgestrekt. Kortom een tocht om nooit te vergeten. Het enige minpunt was ons halleluja stel, Jezus Christus. Citaat: “ja de nijlpaarden zijn natuurlijk naar de Nijl genoemd omdat ze daar leven” en “wrattenzwijnen zijn net varkentjes” en “Het is nu 10 uur en 26 minuten dus we zijn bijna 3 uur en 15 minuten onderweg”. Maar we zijn hier voor onszelf dus laat maar. Na de lunch hadden we een boottocht ook weer met z’n achten. Nijlpaarden, olifanten, buffels, krokodillen en heel veel soorten vogels. Geweldig….maar halverwege viel de motor uit van onze boot, hij is fijn, zit je dan midden op de Nijl tussen de krokodillen en hippo’s . Dat zijn zo ongeveer de gevaarlijkste dieren hier. Na een uur konden we overstappen op een andere boot. Gedurende deze tijd konden we genieten van het uitzicht en de geluiden om ons heen. Een voordeel onze zendelingen vriend was uitermate stil, haha. Hij blijkt heeeeeel bang te zijn voor krokodillen. Toen naar de Murchison falls. Ook vanuit de boot weer mooie plaatjes gemaakt. Terug naar het camp waar we ’s avonds laat nog steeds buiten zitten met 28º. Wel heet om te slapen, sorry dat ik even klaag terwijl jullie bij op de kachel zitten om warm te worden en onder drie dekens slapen met pyjama aan.
Donderdagmorgen weer vertrokken naar Kampala, onderweg nog naar Ziwa-park. Daar zitten neushoorn. Alle (!) neushoorn waren gestroopt in Uganda, er was er niet een meer. Gedurende Idi Amin is er heel veel natuur en wilde dieren verloren gegaan. Langzaam komt alles weer en beetje terug. Met deze 6 neushoorn (uit Kenia en Zuid Afrika) is men een fokprogramma op aan het zetten om straks deze kolossen weer terug te kunnen plaatsen. Ze zijn op de goede weg want twee neushoorns zijn zwanger en zullen na een draagtijd van 16 maanden hopelijk bevallen van gezonde beesten. We moesten te voet de vlakte in, mooie plaatjes van de dieren. Op de terugweg twee slangenhuiden gezien van de Black Mamba, een van de gevaarlijkste slangen in Afrika. Gelukkig is nu de droge tijd en zijn deze slangen in de buurt van het meer, en daar hoefde wij gelukkig niet naar toe. Ook in dit park leven antilopen, luipaard en hippo’s. Mooi en goed initiatief. Terug in Kampala waar we overnachten in Red Chili om met een shuttle bus naar Jinja te gaan.
Aldus: op naar Jinja, ontbeten in het Backpackers en toen Nico even rondgeleid door Jinja, ik vind dit het leukste stadje wat ik tot nu toe gezien heb, oke het is een beetje mzungu en een beetje toeristisch maar er zijn heel veel echt afrikaanse tafereeltjes te ontdekken. De markt is gezellig en kleurrijk. Terug naar het Backpackers waar we een lift krijgen op een truck naar de Bujagali watervallen. Nico genoot hier heel erg van, bovenop de vrachtwagen je vasthoudend aan de railing. Bij Bujagali had ik een romantische tent geboekt met een uitzicht over de nijl. Ik was ervan overtuigd dat dit een van de hoogtepunten zou worden qua locatie, maar aangezien we al zoveel moois hadden gezien begon ik even te twijfelen. Maar nee geen twijfel mogelijk, het was geweldig. Een mooie afsluiting van gezamenlijk trip door Uganda, schitterend onvergetelijk uitzicht, mooie tent met warme douche, hangmat en privacy!! Ook was er een gezamenlijk zwembad!!! Ik was eerst gegaan en Nico moest ff wachten van mij. Ik kom de tent binnen met een medewerker en jawel hoor een groene boomslang in de tent, daar zit je dan met je slangentrauma. Maar deze was niet gevaarlijk dus laat maar zitten, we zitten tenslotte in de natuur!! Ik was pas gerustgesteld toen ze vertelde dat het niet mogelijk was voor slangen om de tent in te kruipen, ze hadden daarom een muurtje gemetseld om de tent heen. This is Africa! Nico opgehaald en heb ik hem meegenomen aan de hand, hij mocht pas zijn ogen open doen als we in de tent waren. Ik weet het, een beetje kinderachtig maar wel heel romantisch, toch? Hij was helemaal enthousiast, gelukkig. Op de foto’s kunnen jullie ook even meegenieten. Gaaf, toch???
Heerlijk weekend gehad met wandelen, zwemmen en genieten. Zondagavond laat weer terug in Nansana.
Op dit moment is Nico alles aan het pakken terwijl ik achter mijn computertje zit, goed geregeld. We zijn wel bang dat we een beetje teveel bagage hebben. Ik heb ook van Claire wat kleding gekregen, ik had natuurlijk hier ook het e.e.a. gekocht aan kleding en schoenen wat ik achter wil laten in Kenia bij de meiden daar . En natuurlijk hebben ze heel veel leuke (petra-) dingen te koop hier in Uganda wat allemaal mee moet. Als Oscar straks komt vraag ik of hij een lege koffer mee wil nemen waar ik het e.e.a. in kan laden of ik stuur wat op want ik denk dat ze in Kenia ook heel veel leuke (petra-) dingen hebben. Morgenvroeg vertrekken we naar Entebbe om dan met het vliegtuig via Nairobi naar Mombasa te gaan. Ik kom terug in Uganda, dat is fijn want ik kan het nog niet loslaten. Onvoorstelbaar, ik ben hier nu een half jaar en ik geniet nog steeds. Maar eerst aan het werk in Kenia, we zijn zeer benieuwd hoe het nu is na twee jaar. Het kan dus ff duren voordat ik mijn story kan vervolgen, ik doe mijn best.
-
19 Januari 2009 - 15:38
Yolanda:
Tjongejonge, je hebt echt niet overdreven. Wat een prachtplaatjes!!!
Goede reis en net zoveel plezier samen in Kenia!! -
19 Januari 2009 - 16:31
Perry:
Geweldig verhaal weer met schitterende foto's. Ik kan me voorstellen dat je zo uren in je hangmatje kunt liggen kijken naar de opkomende of ondergaande zon! Beelden die je nooit vergeet. Ik hoop dat jullie in Mombasa resultaat zien van jullie hulp indertijd, daar is het tenslotte begonnen. Veel succes en vooral: veel samen genieten! -
19 Januari 2009 - 18:30
Anke En Henriëtte:
Hoi Petra en Nico,
Wat mooi!!!!!! Dat is inderdaad genieten, echt heel mooi!!!!!
Nu op naar het volgende, we zijn weer heel benieuwd.
Heel veel groetjes en liefs.
Anke en Henriëtte -
19 Januari 2009 - 18:35
Gerrie:
P en N,
Wat een GEWELDIGE FOTO'S. Wat een prachtig land en schitterende dieren. Wat een ervaring voor jullie!!
Geniet samen.
Liefs Gerrie -
19 Januari 2009 - 20:58
Ine Bogers:
Ha Petra (en Nico), wat moet het geweldig zijn om zo van het ene in het andere jaar over te gaan. Ik hoop dat 2009 voor jullie gaat brengen wat jullie ervan verwachten. Het begin is in elk geval zeer veel belovend, getuige de verhalen. Wat een schat aan beelden, geluiden,geuren en ontmoetingen jullie nu al met je meeneemt. Geweldig! De prachtfoto's completeren de prachtige verhalen. Alvast veel plezier in Kenia. Ik volg de avonturen, met veel plezier, via de site. -
19 Januari 2009 - 22:19
Willemien.:
Daar wordt je stil van ja. van de week heb ik een programma gezien van 'Waar is de Mol' en dat was op dezelfde plaats waar jullie nu zijn. Dus ik heb ook de bewegende beelden gezien van Kampala, de oorsprong van de Nijl, de watervallen en Jinja.
Maar jullie foto's zijn er niet minder om, prachtig!
Nu op naar Kenia!
Liefs,
Willemien. -
20 Januari 2009 - 13:03
Kriek:
Hallo Petra en Nico
Niet eerder heb je zo uitbundig beschreven hoe je geniet van dit land en hoe veel je ervan bent gaan houden. En hoeveel je geniet van het delen hievan met Nico.Wel lachen hoor die relies. Schitterende foto's. Vanavond bekijk ik ze nogmaals want ik heb nu zon tegen. De kou is weg, voor even. Nu met spoed naar school, de kindjes ophalen. Kus van Kriek -
20 Januari 2009 - 21:23
Will:
Hee, mooie foto's en ik begrijp veel genoten van jullie uitstapjes. Het is inderdaad een mooi land. We moeten ook maar eens gaan. Nog veel succes in kenia.
groeten will. -
21 Januari 2009 - 19:19
Inge En Tijn:
Om even in stijl te blijven: Jesus Christus wat een mooie foto's.
Je verhaal was ook weer super. Veel plezier in Kenya en ik ben benieuwd naar jullie volgende verhaal.
Liefs Inge en Tijn -
21 Januari 2009 - 19:26
Marie:
Hoi Peet en Nico,
Wat geweldig jullie verhalen en foto"s om jaloers op te worden die mooie plaatjes. Geniet nog lekker met zijn 2-en.
Groetjes Marie -
22 Januari 2009 - 20:06
Magda:
hoi, wat een mooie foto's zijn het weer. wij genieten zo gewoon mee met jullie. ik ga gauw je volgende verhaal lezen want dat staat er al op. groeten, Magda -
23 Januari 2009 - 10:47
Marja Van Genugten:
Hoi Petra en Nico,
Wat een reis en wat een schitterende foto's, echt prachtig. Succes met je volgende uitdaging.
Marja.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
