KENIA 3 - Reisverslag uit Kikambala, Kenia van petra peppel - WaarBenJij.nu KENIA 3 - Reisverslag uit Kikambala, Kenia van petra peppel - WaarBenJij.nu

KENIA 3

Door: petra

Blijf op de hoogte en volg petra

03 Februari 2009 | Kenia, Kikambala

Om alles op de weblog te zetten is een karwei van een paar uur, keniaans internet tempo. Zo gaat het dus ook met mijn email, het duurt een hele tijd voordat k iets kan lezen, als ik ook nog wil beantwoorde is dat een hele klus, dus sorry als de antwoorden wat langer duren.
Met Anthony en Tim. Ierse vrijwilliger, afgestudeerd in rechten en nu voor 8 maanden hier in Kenia om te werken voor CLEAR . Dat is een non-profit organisatie, 10 jaar geleden opgezet, die opkomt voor de rechten van de gevangenen in Kenia en Oeganda. Deze mensen geven ook informatie/scholing aan de gevangenen hoe ze zichzelf kunnen verdedigen, en is er controle op de levensomstandigheden in de gevangenis en sinds deze organisatie actief is, zijn er al een hoop verbeteringen. Erg interessant allemaal. Een keer per week gaat Tim naar de gevangenis, en hij houdt zich bezig met vooral de jeugdige gevangen. Hij ziet erop toe dat de juiste procedures gevolgd worden, hij treedt dus niet op als advocaat. Of wij mee wilde? Nou natuurlijk dat willen we heel graag. Dus wij mee afgelopen donderdag. Keurig gekleed op naar de prison. Het is de op een na grootste gevangenis van Kenia. Dus er zijn goede veiligheidsmaatregelen, zou je zeggen. Nou niet dus, wij konden gewoon doorlopen, tassen voor de veiligheid (want die zouden ze weg kunnen halen in de gevangenis!)achter gelaten op een kantoortje, je hoeft niets te openen of te laten zien we konden gewoon doorlopen. Op zich ziet het er allemaal netjes uit, er zijn verschillende gebouwen waar een timmerwerkplaats is, een voor metaalbewerking, tuinen zien er goed uit en er wordt zelfs les gegeven, niet alleen basislessen maar ook lessen die aansluiten op de opleiding van de mensen. Er is een bibliotheek met sinds kort ook een computer voor les. Een collega van Clear gaf op dat moment een workshop over het verdedigen van jezelf. (dit is nodig want er zijn bijna geen pro-deo advocaten. En mensen worden om de niks opgesloten en veroordeeld). Tim hield ondertussen interviews met jongeren. Indrukwekkend om de verhalen te horen. Jongens worden gearresteerd op verkrachting of seksueel misbruik. Terwijl ze verkering hebben met de meisjes kan de vader, zus of andere familieleden gewoon naar de politie gaan met het verzoek de jongen te arresteren. Zo kun je dus al je een hekel hebt aan iemand hem aangeven bij de politie bijvoorbeeld door te zeggen dat hij je geslagen heeft. Zonder bewijsvoering is het mogelijk dat hier jongens gearresteerd worden om vervolgens jaren in de gevangenis te zitten. Rijke families kunnen de jongeren uitkopen maar voor veel jongens wordt een borgsom van 5000 shilling gevraagd (50 euro) en dit is voor de meeste mensen niet haalbaar. De jongens zijn tussen de 10 en 18 jaar, meestal geen opleiding of werk, een oudergezin of wees. Feit is dat, indien de familie geld bij elkaar sprokkelt om hun zoon of neef vrij te krijgen, ze de dag er naar weer opgepakt kunnen worden voor een ander “misdrijf”. Moedeloos wordt je ervan. Clear kan alleen maar toezien en druk zetten en zijn al blij dat ze de mogelijkheid hebben om binnen te komen en getolereerd te worden. Heel langzaam verbeterd de situatie maar het is ontzettend frustrerend. We hebben een rondleiding gekregen door de diverse gebouwen maar de cellen konden we niet zien. Maar we weten dat deze over, overvol zijn met matrassen op de grond (als er die al zijn), weinig hygiëne, slechte voeding, zwaar werk en grote agressie. Kortom een very bad place to stay.
Op dit moment is het een grote puinhoop op de scholen, de leerkrachten van het basisonderwijs overheidsscholen staken. Die werken hier echt voor een hongerloontje. De regering heeft een salarisverhoging beloofd te spreiden over 5 jaar. De mensen weten inmiddels dat dit een loze belofte is en willen nu een salarisverhoging. Ouders reageren nu ook, zij hebben hun kinderen thuis zitten en zijn het met de leerkrachten eens. Het parlement onderneemt echter nog steeds geen actie. De staking duurde nu al twee weken. Het is tekenend voor de situatie hier, iedereen is tegen de regering en uit dit ook openlijk en overal, op straat, in de kranten, ook in gesprekken.
Maar vanmorgen is er in ieder geval een akkoord gekomen. Even een vergelijking: een lid van het parlement verdient hier 851.000 shilling (±8510 euro) per maand, een leerkracht werkt voor gemiddeld 43.000 shilling (±430 euro). De hoogst betaald leerkracht (hoofd van een school) maximaal 75.000, laagst betaalde leerkracht krijgt 11.000 shilling. Deze bedragen zijn dus na de bemiddelingen, een stijging van 40%, kun je nagaan hoe het eerst was. Dit verschil is kenmerkend voor Afrikaanse landen. Er is een gigantisch verschil: er is geen middenklas, geen jan modaal. Ook is nu bekend geworden dat de parlementsleden geen belasting willen betalen. (Iedere werknemer betaalt belasting sinds kort.) Maar de parlementleden willen geen belasting betalen want ze weten niet waar dat geld naar toe gaat!? Het is echt te gek voor woorden.
Gesprekje gehad op school, ik ga beginnen in een andere klas, in “mijn”klas (voor onze begrippen een MG klas) waren we met 4 volwassenen, dit is m.i. teveel. Terwijl in een andere klas 8 speciale leerlingen zitten in een klas met 13 kinderen. Deze kinderen zijn iets ouder. Ben benieuwd.
Zaterdag een dagje de toerist uitgehangen in Mombasa, eerst naar de toeristeninformatie en toen de stad ontdekt. Helemaal leuk, het is er schoon, overzichtelijk, ruimtelijk (ze hebben zelfs trottoirs) en mooi, oude gebouwen in koloniale stijl, maar ook Arabische- en moorse stijlen. We hebben ook Fort Jesus, een fort uit 1593 gesticht door de Portugezen, die hun positie aan de kust van Oost afrika wilde ondersteunen. Ongeveer 100 jaar later werd het echter belegerd door de Omanieten. Onder de Britse kolonisatie deed het fort dienst als gevangenis. Sinds 1958 is het een museum. Dit fort staat in het oude gedeelte van de stad en het is de moeite waard om ook hier te lopen, hele smalle straatjes met huizen van koraalsteen, schitterende mahonie houten met houtsnijwerken deuren. Het is heel arabisch, met heeeeel veel moslims, maar ook een hoog burka gehalte. Je maakt mij niet wijs, dat vrouwen vrijwillig zo’n burka dragen, dat is bijna niet mogelijk, zeker niet met deze temperaturen (40º, maar een gevoel of je de hele dag in de sauna zit van 70º). Ze zijn ook nog helemaal in het zwart gekleed, niet te geloven. Ook rijden hier tuktuks rond. Je weet wel die piaggio-driewielertjes die over zijn komen waaien vanuit Azie. Niet zoveel boda-boda’s maar wel veel matatu’s, handkarren en heel veel mensen die van alles op straat verkopen. Kortom een leuke stad een verademing na Kampala. Bij het toeristenbureau hebben we ook gelijk info opgevraagd voor een safari. Aanstaande vrijdagmorgen (0m 5.00 uur!) gaan we naar Tsavo east en Amboselie. We zijn zeer benieuwd. Ook Kenia willen we ontdekken.
Zondag weer naar het strand, we zijn eerst naar een vijfsterren hotel geweest, super de luxe, onvoorstelbaar maar een dagje zwemmen kost daar 20 euro p.p. Te belachelijk, dus maar weer naar ons afrikaanse 0-sterren hotelletje waar we voor 3 euro p.p. en in het zwembad en in zee kunnen zwemmen en zitten onder een rieten parasolletje op het strand. Wat wil je nog meer? Grappig is om de nieuwe toeristen te zien die meteen overvallen worden door beachboys die van alles willen verkopen. Je kunt je voorstellen: twee spierwitte mzungu’s helemaal enthousiast naar de zee lopend en dan ontdekken dat er een heleboel Kenianen willen “helpen”, zo “vriendelijk”: willen je rondleiden, willen je een super goedkoop schilderij, beeld of sieraad aanbieden of een snorkeltocht, of een tocht op een paard of een kameel. Deze twee mensen trappen er met beide voeten in, in een mum van tijd hebben ze een contract getekend voor een tocht op een boot en een schilderij gekocht. Heerlijk om te zien. Wat ons verder opvalt is dat we toen we 3 jaar geleden hier waren, zwaar onder de indruk waren van de hutjes, de (in onze ogen)armoede en de vuilnishopen. Nu weten we dat dit gewoon de manier van leven is. Je verlegd duidelijk je grenzen. Wat me nu meer opvalt en waar we allebei heel onpasselijk van worden zijn die dikke Duitsers met de te jonge Keniaanse meisjes, heel verschrikkelijk. Er liggen hier ook gigantisch jachten met duitse vlaggen en zelfs auto’s met een duits kenteken. Maar ook hier is het weer genieten van het afrikaanse leven, kleurrijk, luidruchtig en pole pole. Vandaag ben ik alleen naar Mombasa geweest, in de “mzungu” supermarkt Nakumat worden europese prijzen gehanteerd. Echt heel erg duur, maar in Mombasa op de markt en op straat kun je voor een paar centen fijn winkelen. Je moet wel afdingen maar dat is een sport geworden. Vandaag nog een tasje gekocht voor 1 euro waar hij in eerste instantie 16 euro voor vroeg. Ook kleding is hier erg goedkoop, je wordt er zelfs een beetje hebberig van. Voor de rest is Kenia duurder dan Uganda v.w.b. fruit, dagelijkse boodschappen en een drankje op het terras. De benzine is echter goedkoper, 79 cent en in Uganda 1.20 euro. Het toerisme is hier natuurlijk veel meer dan in Uganda, hier is het meeste super de luxe, marmer, airco, zwemparadijzen en natuurlijk met gigantische prijzen. Buiten de poorten van de hotels zijn de sloppenwijken. Ik hoop dat ze het in Uganda beter aanpakken en zoals beloofd het een beetje binnen de perken kunnen houden. Het verschil zit hem natuurlijk in het feit dat in Uganda bijna alles onder beheer van natuurbescherming is en hier is alles in handen van de regering of zakenlui uit Azie is. Kortom een geldkwestie. Ben dan ook zeer benieuwd naar ons weekend op safari door twee natuurparken.
Hier in de buurt is ook een mango fabriek, men perst daar mango’s voor sap. De machine is echter al een paar weken kapot en vrachtwagens kunnen hun mangolading niet kwijt. Mango’s worden nu voor een habbekrats verkocht rechtstreeks vanuit de vrachtwagens, mensen kopen manden vol om dit weer te verkopen. Maar er liggen nog enorm veel mango’s te rotten. De stank is niet te harden als je er langs rijdt, bahbah. Verder zitten we in Mudzini nu even zonder internet, Anthony heeft een congres en heeft het modem mee dus ik moet naar een internetcafé, das effe wennen, maar ik hoop dat het lukt. Als het goed is heb ik ook de foto’s kunnen plaatsen, zoniet dan komen ze volgende keer. Blijkbaar is er nu een ander goedkoop bellen nummer vanuit Nederland naar Kenia:
Bel 0900-50.50.271 (13 cpm) en wacht op de welkomst boodschap. Bel het volledige nummer in Kenia (00254 716 501 914). Sluit af met een hekje (#)
Heel veel groetjes en tot de volgende keer weer.
Liefs Nico en Petra

  • 03 Februari 2009 - 13:28

    Anke En Henriëtte:

    Hoi Petra en Nico,
    Ja, die Duitsers zitten overal, maar er zijn ook van die dikke Nederlanders die dat doen, misselijk word je daarvan.
    Jammer van die mango's!
    We leren een heleboel over Afrika, heel interessant. Geniet van jullie safari!
    Heel veel groetjes en liefs, Anke en Henriëtte

  • 03 Februari 2009 - 19:26

    Bob Schepers:

    Hoi Petra en Nico,

    Jammer om te lezen dat ze zelfs in Kenia niet weten wat er met hun eigen belastinggeld gebeurt. Maar goed dat er mensen zoals jullie zijn die ervoor zorgen dat er projecten zijn waarbij elke cent goed terecht komt! Keep up the good work en vergeet vooral niet te genieten van Afrika en van elkaar.

    Dikke knuffel, Bob!

  • 03 Februari 2009 - 22:30

    Will:

    hee, maar even via deze weg de beste groeten. Nog veel plezier op de safari en trek je niet te veel aan van dikke duitsers. Ons bandje gaat pas in maart voor jullie optreden maar dat hoor je nog wel. kan in ieder geval nico komen luisteren. Ook alle ander web loggers zijn dan uiteraard welkom. tijd en plaats laat ik nog weten. Groeten Will

  • 04 Februari 2009 - 19:37

    Roy En Miranda:

    Indrukwekkend zo'n rondleiding door een gevangenis. Ben benieuwd naar jullie safari ervaringen!!! Geniet ervan!

    Liefs

  • 04 Februari 2009 - 19:53

    Nicolette:

    hallo beiden. Wat gebeurt er toch veel. Nico, pak die laptop eens af van Peet en schrijf jij ook eens iets. En ik wil zo graag foto's zien van jullie! Gisteren waren Geertje, Helma en ik in de sauna. We hebben nog op jullie geproost. Toevallig zaten jullie dus ook in de "sauna". Hebben we elkaar net misgelopen, haha. Toi, toi, toi daar! liefs

  • 04 Februari 2009 - 21:53

    Perry:

    Wederom dank voor je verhaal, toch fijn dat er ook daar een internetcafé is! Eigenlijk zo tegengesteld aan de armoede. Geniet van jullie safariweekend!

  • 05 Februari 2009 - 13:26

    Kriek:

    Zo'n andere wereld, onvoortelbaar,al zijn je beschrijvingen heel beeldend. Bah, die Duitsers, ik was al bevooroordeeld, dit doet daar geen goed aan. Hoe komt Afrika nog ooit op de rails. Merken jullie veel van de oorlogen en vluchtelingen in het gebied waar jullie zijn en waren? Deprimerend en verdrietig alles bij elkaar.

    Groeten van Kriek

  • 08 Februari 2009 - 11:36

    Vivian:

    Heej Nico en Petra!
    Heel veel plezier op jullie safari en met het uitlachen van toeristen die overal intrappen. Moeten ze maar niet naar zo'n duur hotel gaan.
    Probeer die dikke duitsers te negeren, al zal dat zeer moeilijk zijn.
    Lijkt me zeer indrukwekkend om zo'n gevangenis te zien en ik denk dat het maar goed is, dat je die overvolle cellen niet gezien hebt.
    Geniet nog van jullie tijd daar!

    Groetjes

  • 09 Februari 2009 - 10:25

    Helmi:

    Hey Petra,

    Ik ben de dochter van John, de collega van Nico hi hi!

    Van 3 tm 18 januari ben ik ook in Kenia geweest en heb ik natuurlijk een aantal dagen in mijn klasje gespendeerd. Het speelgoed en een aantal materialen zoals radio, tv en nieuwe schooluniformen heb ik middels de sponsering van vorig jaar kunnen aanschaffen.
    Voor Makiko was er een Japanse genaamd Joko en zij heeft het kralen rijgen en verkopen opgezet. Helaas heb lerares Judy (Keniaanse) niet meer kunnen ontmoeten, want zij is vertrokken naar Australië, zij was de beste lerares die je in Kenia kunt vinden!
    Tijdens mijn verblijf in Bamburi, heb ik haar lesmethodes vanuit Nederland geleerd, kortom niet alleen dingen opzeggen, maar ook laten zien, voelen en horen. Daarnaast ging ik veel met ze sporten op het veld links van de school, sport en spel is erg belangrijk voor hun ontwikkeling. Het duurde wel even voordat de 2 "directrices" dat begrepen, maar dat hoef ik jou niet meer te vertellen... zo te lezen heb je Deche en Kitatu al leren kennen. Verder ben ik heel streng geweest wat betreft hygiëne en ik ben blij om te lezen dat dat nog is blijven hangen.
    Tijdens mijn verblijf een paar weken geleden heb ik ze een zak pennen gegeven en schoolschriften, helaas ben ik vergeten de hardwerkende Aunties Alphina en Rosemary fanta en cola te geven. Ik weet dat ze hier zot op zijn en in de winkeltjes tegen over de school kost het bijna niets. Dus als je ze een keertje blij wil maken…

    Ik wens je het allerbeste en geef de kinderen van mij een dikke knuffel!

    Succes Helmi www.johohelmi.waarbenjij.nu

    Ps. Het nummer dat ik altijd gebruik om naar Kenia te bellen is 0900-0784 en dan zegt de computerstem wat je moet doen, het kost 10 cent en werkt best goed.

  • 09 Februari 2009 - 12:24

    Marja Van Genugten:

    Ha Petra en Nico,

    Waarschijnlijk hebben jullie de safari achter de rug en hopelijk hebben jullie er van kunnen genieten. Fijn om te lezen dat er ook regelmatig momenten voor jullie zelf zijn.

    Heel veel groeten,
    Marja.


  • 09 Februari 2009 - 18:29

    Helmi:

    Hey Petra,

    Ik zat net op mijn gemak wat meer verhalen van jou over Uganda te lezen, want daar ben ik een week geweest, eind april 2008. Schept mijn verbazing dat jij ook in Nansana zat en toen zag ik de naam Godwin staan, dat kan toch niet of wel?!
    Ja hoor nadat ik alles snel doorgelezen heb en de foto's bekeken, kwam ik al gauw een aantal bekenden gezichten tegen. Tijdens mijn verblijf in Uganda heb ik in het opvanghuis/ school van Godwin geslapen. Wat heb jij de klaslokalen mooi opgeknapt!
    Ik ben daar terrecht gekomen via een jongen uit Uganda die met mij in een Keniaans vrijwilligers project heeft gezeten. Wij (ik en mijn vriend) gingen hem opzoeken en tijdens ons verblijf mochten we bij Godwin overnachten.

    Erg raar om te weten dat jij nu rondloopt op "mijn" schooltje en dat ik ook op bezoek ben geweest op "jouw" schooltje in Nansana...

    Groetjes Helmi (rattebout@hotmail.com)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

petra

nu op "zakenreis". Omdat we een grote sponsor binnengehaald hebben gaan Willemien en Petra terug naar Uganda om daar alle details te bespreken en kijken hoe de stand van zaken is.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 329
Totaal aantal bezoekers 147357

Voorgaande reizen:

13 Oktober 2018 - 29 Oktober 2018

reis 2018

14 Oktober 2017 - 28 Oktober 2017

reis 2017

30 Januari 2016 - 27 Februari 2016

Uganda 2016

14 Februari 2015 - 27 Februari 2015

Oeganda 2015

20 Februari 2014 - 14 Maart 2014

Oeganda februari 2014

05 Februari 2013 - 15 Februari 2013

op "zakenreis"

11 Februari 2012 - 04 Maart 2012

Willemien, Gerrie en Petra naar Oeganda

25 Juli 2010 - 21 Augustus 2010

weer uganda

20 Juli 2008 - 15 Mei 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: